Στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, γίνονται πολλές και πανάκριβες, εξετάσεις, άνευ αποχρώντος λόγου, έτσι γιατί μας το είπε κάποιος γιατρός ίσως ήταν και στο δωρεάν πακέτο. Είμαστε η χώρα με τους περισσότερους μαγνητικούς, και αξονικούς τομογράφους στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Και οι γιατροί, δυστυχώς, χωρίς να το σκεφτούν πολύ, παρέπεμπαν με το παραμικρό σε αξονικές, αλλά και μαγνητικές τομογραφίες με υπέρογκο για τα ταμεία κόστος..
Κι όλα αυτά γιατί χάσαμε την έννοια του καλού οικογενειακού γιατρού, τον οποίο εμπιστευόμασταν και έχοντας πολύ λιγότερη νοσηρότητα απ’ οτι σήμερα.. Πέρα τούτων ξεχάσαμε ότι:
Γιατρός σημαίνει να μπορείς να βλέπεις..πέρα απο τα εμφανή συμπτώματα και να ερμηνεύεις τα αποτελέσματα με βάση την εν γένει εικόνα του ασθενή. Να «εκτιμάς» τη σοβαρότητα, αν υπάρχει,
Αποτελέσματα ακατανόητα εκτυπωμένα σε ένα χαρτί μετά από “προληπτικό” έλεγχο (τσεκ απ) συνιστούν τη μοναδική μας επαφή με τους όρους που συμπεριλαμβάνονται, ενώ εναγωνίως περιμένουμε το γιατρό να μας εξηγήσει και να καθορίσει πιθανά τον τρόπο ζωής μας. Για όσους επιθυμούν να μπορούν να αντιλαμβάνονται σε γενικές γραμμές τα αναγραφόμενα -που συχνά σηματοδοτούν σημαντικές αλλαγές στη ζωή- σκέφτηκα να συμπεριλάβω το συγκεκριμένο άρθρο στην ιστοσελίδα μας. Ίσως συμβάλλει σημαντικά στη συνειδητοποίηση της αλήθειας σχετικά με την ευθύνη της Υγείας, που ουσιαστικά είναι αποκλειστικά προσωπική. Όσο γρηγορότερα το αντιληφθούμε τόσο τα περιθώρια αποκατάστασης και αυτοϊασης αυξάνουν.
Αυτή η αρχή διέπει και την ενασχόλησή μας με τις διαγνωστικές συσκευές βιοσυντονισμού, καθώς μπορούμε να επισημάνουμε διαταραχή, φλεγμονές ή εκφυλισμό σε συστήματα, όργανα, ιστούς, κύτταρα, να έχουμε μια προκαταρκτική διάγνωση και πιθανές επιπλοκές, σε πολύ αρχικά στάδια, πριν δώσουν συμπτώματα φανερά τα οποία σηματοδοτούν συχνά σημαντική επιδείνωση υγείας και τα οποία ανιχνεύονται -τότε μόνο- με τις εργαστηριακές εξετάσεις.
Στόχος η διασφάλιση της ελευθερίας του ατόμου, καθώς του δίνεται η δυνατότητα άμεσα να δράσει και να επιλέξει είτε να αλλάξει εφόσον απαιτηθεί τρόπο ζωής -άνετα αφήνοντας κατά μέρος συνήθειες και πρακτικές που “επιβλήθηκαν” στην ουσία από το οικογενειακό ή κοινωνικό “κατεστημένο”- είτε να συνεχίσει προετοιμασμένο για τις συνέπειες που μπορεί να γνωρίζει εκ των προτέρων. Το σίγουρο πάντως είναι ότι τουλάχιστον η αμηχανία και το πιθανό σύμπεγμα κατωτερότητας -απέναντι στις “Αυθεντίες” – θα περιοριστούν σημαντικά, καθώς η γνώση που δίνει δύναμη, θα υποκαταστήσει την άγνοια. Στοιχείο με συνέπειες επιβαρυντικές.
ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ
Σύμφωνα με τις περισσότερες ιατρικές ενώσεις, ο προληπτικός έλεγχος, συνιστάται να είναι ετήσιος. Πρόσφατα όμως, η Αμερικάνικη Ιατρική Εταιρεία (American Medical Association), καθώς και άλλοι έγκυροι ιατρικοί οργανισμοί, άρχισαν να συστήνουν αραιότερα χρονικά διαστήματα διενέργειας του ελέγχου που συνδέονται με την ηλικία. Έτσι, η σύσταση για το περιοδικό τσεκάπ στους υγιείς ενηλίκους είναι:
Για τις ηλικίες 19-40 ετών ανά 5 έτη
Για τις ηλικίες 40-65 ετών ανά 1-3 έτη
Για τις ηλικίες άνω των 65 ετών ανά 1 έτος
Οι περισσότεροι άνθρωποι ηλικίας κάτω από 40 ετών είναι γενικά ελεύθεροι παθήσεων που θα μπορούσαν να διαγνωστούν από την κλινική ιατρική εξέταση και μόνο (υπενθυμίζω ότι ο βιοσυντονισμός εδώ, καλύπτει το κενό και συμβάλλει τα μέγιστα στην έγκαιρη διάγνωση). Σε αυτήν την ηλικιακή ομάδα, τα προβλήματα υγείας εμφανίζονται με συγκεκριμένα συμπτώματα, που οδηγούν τον ασθενή στην αναζήτηση ιατρικής συνδρομής.
Οι τομείς που θα πρέπει να παρακολουθούνται αφορούν προληπτικές εξετάσεις:
για τον καρκίνο (παχύ έντερο, προστάτης, μαστός, τράχηλος μήτρας) που είναι σε άμεση συνάρτηση της ηλικίας και άλλων παραγόντων που σχετίζονται με τον κάθε άνθρωποΕργαστηριακές Εξετάσεις: Δεν υπάρχουν κατευθυντήριες οδηγίες για το είδος των παρακλινικών εξετάσεων που πρέπει να περιλαμβάνονται σε ένα τσεκάπ. Θα πρέπει όμως να περιλαμβάνει όλες εκείνες τις εξετάσεις που θα ελέγχουν με τρόπο αξιόπιστο τη συνολική κατάσταση της υγείας και ειδικότερα των ζωτικών οργάνων,τις Καρδιαγγειακές νόσους, τους πνεύμονες (που σχετίζονται με την ηλικία αλλά και από το αν είναι κάποιος καπνιστής)
Σε αυτές συγκαταλέγονται:
Γενική αίματος: ελέγχει την ύπαρξη αιματολογικών διαταραχών όπως αναιμία, διαταραχές των λευκών αιμοσφαιρίων (ανοσοποιητικό σύστημα) και των αιμοπεταλίων (πήξη του αίματος)
Ταχύτητα Καθίζησης Ερυθρών (ΤΚΕ)
Σάκχαρο (έλεγχος για σακχαρώδη διαβήτη)
Ουρία και Κρεατινίνη (έλεγχος της νεφρικής λειτουργίας)
Τρανσαμινάσες, γGT (έλεγχος της ηπατικής λειτουργίας)
Χοληστερόλη, HDL, LDL, Τριγλυκερίδια (έλεγχος λιπιδαιμικού προφίλ)
Ουρικό οξύ (έλεγχος υπερουρικαιμίας)
Ειδικό Προστατικό Αντιγόνο-PSA (ετήσιος έλεγχος του προστάτη αδένα σε άνδρες ηλικίας άνω των 50 ετών)
Γενική ούρων (έλεγχος παθήσεων του ουροποιητικού συστήματος)
Ηλεκτροκαρδιογράφημα (αδρός έλεγχος καρδιακής λειτουργίας)
Μαστογραφία (ετήσιος έλεγχος για κακοήθεια του μαστού στις γυναίκες)
Τεστ Παπανικολάου (ετήσιος έλεγχος για κακοήθεια του τραχήλου της μήτρας στις γυναίκες).
Σε αυτές τις εξετάσεις προφανώς αναφέρθηκα στην αρχή του άρθρου και σε αυτές αφορά η συνοπτική ανάλυση με απλά λόγια που ακολουθεί.
ΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΣΑΣ..ΚΑΙ ΟΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΤΙΜΕΣ ΤΟΥ
Γ Ε Ν Ι Κ Η Α Ι Μ Α ΤΟ Σ
Οι συχνότερα ζητούμενες εξετάσεις από τους κλινικούς γιατρούς: Η μέτρηση του αριθμού των ερυθροκυττάρων (ερυθρών αιμοσφαιρίων), της αιμοσφαιρίνης,των λευκών και των αιμοπεταλίων, καθώς και ο καθορισμός των αιματολογικών δεικτών ο τύπος των λευκών,
1. ΑΙΜΑΤΟΚΡΙΤΗΣ (Ht)
Με τον αιματοκρίτη αποδίδεται το % Ποσοστό Του Όγκου Των Ερυθρών Αιμοσφαιρίων (ερυθροκυττάρων) στο συνολικό όγκο του αίματος. Σα να λέμε «πόσο πυκνό είναι το αίμα».
Φυσιολογικές-ιδανικές τιμές:
Στις γυναίκες = 42% +/- 5 (δηλ. 37 – 47 %)
Στους άνδρες = 47% +/- 5 (δηλ. 42 – 52 %)
Αυξημένες τιμές Ht παρατηρούνται:
• στην αιμοσυμπύκνωση = αφυδάτωση(π.χ. σε πυρετό), καταπληξία (shock)
• στη δευτεροπαθή ερυθροκυττάρωση (π.χ. στους καπνιστές, διαβίωση σε υψόμετρο)
• στην αληθή πολυκυτταραιμία
Ελαττωμένες τιμές Ht παρατηρούνται:
• στις αναιμίες
• αιμο-αραίωση (κατακράτηση υγρών, οιδήματα)
• σε λοιμώξεις (μπορεί να συμβεί και το αντίθετο)
• στις περισσότερες αιματολογικές παθήσεις
• σε παθήσεις των νεφρών
• ιδιοσυστατικά (χωρίς κανένα παθολογικό υπόστρωμα, κληρονομικό συνήθως)
2. ΑΙΜΟΣΦΑΙΡΙΝΗ (Hb)
Η αιμοσφαιρίνη βρίσκεται στα ερυθρά αιμοσφαίρια και μεταφέρει το οξυγόνο από τους πνεύμονες στους ιστούς, ενώ μεταφέρει το διοξείδιο του άνθρακα αντίστροφα στη διαδρομή αυτή (η λεγόμενη «ανταλλαγή αερίων»).
Φυσιολογικές-ιδανικές τιμές
Στους άνδρες = 13,5 – 17,5 g/dL (g%)
Στις γυναίκες = 11,5 – 15,5 g/dL (g%)
Ελαττωμένη αιμοσφαιρίνη σημαίνει αναιμία, ενώ αυξημένες τιμές σημαίνουν δευτεροπαθή ερυθροκυττάρωση (σπάνια αληθή πολυκυτταραιμία). Ψευδώς ελαττωμένη μπορεί να βρεθεί σε ατελή μίξη του δείγματος αίματος με το αντιπηκτικό ή αιμοληψία από φλέβα στην οποία χορηγείται ορός.
3. ΕΡΥΘΡΑ ΑΙΜΟΣΦΑΙΡΙΑ (RBC)
Κύρια λειτουργία τους είναι η μεταφορά του οξυγόνου και του διοξειδίου του άνθρακα,μέσω της αιμοσφαιρίνης που περιέχουν. Αυξάνεται και ελαττώνεται στις ίδιες καταστάσεις με τον αιματοκρίτη.
Φυσολογικές- ιδανικές τιμές
Στους άνδρες = 4,4 – 6 εκατομμύρια/mm3 (10^12η/L)
Στις γυναίκες = 3,9 – 4,9 εκατομμύρια/mm3 (10^12h/L)
ΕΡΥΘΡΟΚΥΤΤΑΡΙΚΟΙ ΔΕΙΚΤΕΣ
Μέσος όγκος ερυθροκυττάρων (Mean Corpusclular Volume, MCV). Εκφράζει τη μέση τιμή του όγκου των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Δηλαδή το «πόσο μεγάλα» είναι τα ερυθροκύτταρά μας. Ο MCV είναι χρήσιμος στο διαχωρισμό των αναιμιών.Αυξάνεται στις μεγαλοβλαστικές αναιμίες και στα μυελοδυσπλαστικά σύνδρομα.Ελαττώνεται στις σιδηροπενικές αναιμίες, στις θαλασσαναιμίες (μεσογειακές) και στις αναιμίες των χρόνιων παθήσεων.
Φυσιολογικές- ιδανικές τιμές:85 – 95 fL
Μέση περιεκτικότητα αιμοσφαιρίνης κατά ερυθρό (Mean Corpuscular Haemoglobin, MCH)
Εκφράζει τη μέση ποσότητα αιμοσφαιρίνης που περιέχεται πάνω σε κάθε ερυθρό αιμοσφαίριο.Αυξάνεται και ελαττώνεται στις ίδιες καταστάσεις με τον MCV.
Φυσιολογικές- ιδανικές -τιμές 27 – 34 pg
Μέση πυκνότητα αιμοσφαιρίνης (Mean Corpuscular Haemoglobin Concentration, MCHC)
Με αυτήν αποδίδεται η μέση συγκέντρωση της αιμοσφαιρίνης εντός των ερυθρών αιμοσφαιρίων.Αυξάνεται στην αφυδάτωση και στην κληρονομική σφαιροκυττάρωση, ενώ ελαττώνεται στην υπερυδάτωση, Στις Σιδηροπενικές Αναιμίες και Στις Θαλασσαναιμίες
Φυσιολογικές- ιδανικές τιμές 30 – 35g/dL
4.ΛΕΥΚΑ ΑΙΜΟΣΦΑΙΡΙΑ (WBC)
Τα λευκά αιμοσφαίρια ή λευκοκύτταρα ή λευκά αποτελούν ένα ετερογενές σύνολο κυτταρικών πληθυσμών του αίματος. Μεταξύ αυτών συγκαταλέγονται:
1) Τα Πολυμορφοπύρηνα (Ουδετερόφιλα, Βασεόφιλα, Εωσινόφιλα),
2) Τα Μεγάλα Μονοπύρηνα Και Μακροφάγα Και
3) τα λεμφοκύτταρα.
Αποστολή όλων αυτών των κυττάρων είναι η άμυνα του οργανισμού.
Αυξάνονται (>11.000/μL) σε:
• Λοιμώξεις από κόκκους,
• Βακτηρίδια και μύκητες (ΟΧΙ σε ιογενείς),
• Φλεγμονώδεις νεκρώσεις (έμφραγμα μυοκαρδίου, αγγιίτιδες),
• Μεταβολικές διαταραχές
• Δηλητηριάσεις,
• Ουρική Αρθρίτιδα,
• Οξέωση, Ουραιμία),
• Θεραπεία Με Κορτιζόνη,
• Οξείες Αιμορραγίες,
• Μυελο-Ϋπερπλαστικά Σύνδρομα (Λευχαιμίες) Και
• Σε Κακοήθεις Νεοπλασίες.
Μικρές αυξήσεις παρατηρούνται και σε ιστικές βλάβες (εγκαύματα, τραύματα).
Ελαττώνονται (κάτω από 4.000/μl) σε
• Λοιμώξεις (Ιογενείς, Τύφος, Βαριά Φυματίωση, Ελονοσία, Kala-Azar),
• Σε Αυτοάνοσα Νοσήματα Όπως Ο Λύκος, Και
• Σε Θεραπείες Με Αντιφλεγμονώδη, Αντιθυρεοειδικά, Αντιεπιληπτικά Κ.Α. Φάρμακα.
Κάτω από τα 1.500/μl ουδετερόφιλα συγκεκριμένα, έχουμε τη λεγόμενη ουδετεροπενία, μια λευκοπενία που αυξάνει πολύ την πιθανότητα ανάπτυξης σοβαρών λοιμώξεων (λόγω απουσίας αμυντικών μηχανισμών), επικίνδυνων για τη ζωή, ακόμα και από κοινά μικρόβια.
Φυσιολογικές- ιδανικές τιμές: 4.000 – 11.000 /mm3 (ή 4 – 11 X 10^9 /L)
ΛΕΥΚΟΚΥΤΤΑΡΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ
Φυσιολογικές- ιδανικές τιμές:
* Ουδετερόφιλα = 40 – 75 %
* Λεμφοκύτταρα = 20 – 45 %
* Μεγάλα μονοπύρηνα = 2- 10 %
* Εωσινόφιλα = 1 – 6 %
* Βασεόφιλα = 0 – 1 %
Αυξημένα λεμφοκύτταρα….έχουμε σε
• Οξείες Ιογενείς Λοιμώξεις,
• Σε Χρόνιες Λοιμώξεις (Φυματίωση, Βρουκέλλωση,
• Ηπατίτιδα, Σύφιλη),
• Σε Θυρεοτοξίκωση (Αυξημένα Επίπεδα Τ3-Τ4) Και
• Σε Χρόνιες Λεμφογενείς Λευχαιμίες.
Ελαττώνονται στον λύκο, το AIDS, τη νόσο Hodgkin (νεοπλασία λεμφαδένων) και μετά από χορήγηση κορτιζόνης ή/και ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων.
Τα μεγάλα μονοπύρηνα αυξάνονται
• Σε Νοσήματα Του Κολλαγόνου (Αυτοάνοσα),
• Σε Μονοκυτταρική Λευχαιμία,
• Σε Άλλες Κακοήθειες, Αλλά Και
• Σε Ειδικές Λοιμώξεις
(Λοιμώδης Μονοπυρήνωση, Μελιταίο Πυρετό, Τύφο, Φυματίωση).
Τα Ηωσινόφιλα αυξάνονται
• Σε Αλλεργίες,
• Παρασιτώσεις,
• Διάφορες Δερματοπάθειες,
• Καρκίνους Και
• Πνευμονικά Ηωσινοφιλικά Σύνδρομα.
Τα βασεόφιλα αυξάνονται
• Σε Χρόνια Μυελογενή Λευχαιμία Και
• Στην Αληθή Πολυκυτταραιμία
(Παθολογικά Αυξημένα Όλα Τα Έμμορφα Συστατικά Του Αίματος).
5. ΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΑ (PLT)
Είναι πολύ μικρά κύτταρα, χωρίς πυρήνα, με δισκοειδή μορφή, που συντελούν στην πήξη του αίματος.Όταν κάποιο αγγείο σπάσει, κινητοποιείται ο μηχανισμός της αιμόστασης που βοηθά στο σχηματισμό αιμοπεταλιακού θρόμβου, που είναι πολύ σημαντικός για την ομαλή επίσχεση της αιμορραγίας.
Η μείωση των αιμοπεταλίων αποκαλείται ιατρικώς θρομβοπενία και συνοδεύεται από αιμορραγική προδιάθεση. Αιματώματα, μώλωπες, καθυστερημένος έλεγχος της αιμορραγίας σε κοινά τραύματα, είναι χαρακτηριστικές διαταραχές της θρομβοπενίας. Μικρή ελάττωση των αιμοπεταλίων δεν συνοδεύεται συχνά από εμφανή συμπτώματα,ενώ σημαντική πτώση μπορεί να προκαλέσει επικίνδυνες αιμορραγίες εσωτερικών οργάνων (π.χ. αιμορραγικό εγκεφαλικό επεισόδιο).
Εδώ θα πρέπει να κάνουμε μια σημαντική διάκριση: Εχουμε τη φυσιολογική πτώση, η οποία επιτυγχάνεται με λήψη μεγάλης ποσότητος ιχθυελαίου, για ρύθμιση των τριγλυκεριδίων,και στο πλαίσιο μια προσεγμένης, ισορροπημένης διατροφής,με αναλογία πρωτεϊνης υδατανθρακών και λίπους σε ποσοστό 40-30-30%, καιδεν μας ανησυχεί, και την παθολογική πτώση των αιμοπεταλίων, η οποία οφείλεται :
1 σε μειωμένη παραγωγή των πρόδρομων μεγα-καρυο-κυττάρων στο μυελό (π.χ. αιματολογικά νοσήματα, διήθηση από καρκινώματα),
2 σε κατακράτηση των κυκλοφορούντων αιμοπεταλίων από το σπλήνα (π.χ. κίρρωση ήπατος, σπληνομεγαλία),
3 σε αυξημένη καταστροφή (π.χ. καρδιακές βαλβίδες, μικρόβια, αυτοαντισώματα).
Η θεραπεία κατευθύνεται στην αποκατάσταση της αιμορραγικής τάσης και στην εκρίζωση του υποκείμενου παθολογικού αιτίου.
Φυσιολογικές- ιδανικές τιμές: 150.000 – 400.000 /μL
Όταν Λέμε «Γενική Αίματος» Εννοούμε Αυτές Τις 6 Μετρήσεις (Ht, Hb, RBC, WBC, PLT Και Τον Λευκοκυτταρικό Τύπο) και την Ταχύτητα Καθίζησης Των Ερυθρών (ΤΚΕ) που αυξάνεται σε οξείες λοιμώξεις, αυτοάνοσα νοσήματα / κολλαγόνου και σε κακοήθειες. Φ.Τ.
• 1 -10 Mm Την 1η Ώρα Στους Άνδρες,
• 1 -15 Mm Στις Γυναίκες Και
• 1 – 20 Mm Στους Άνω Των 60 Ετών).
——————————————————————————————————————————
Β Ι Ο Χ Η Μ Ι Κ Ε Σ Ε Ξ Ε Τ Α Σ Ε Ι Σ
Βιοχημικές ονομάζονται όλες οι εξετάσεις προσδιορισμού μιας ουσίας στο αίμα (γίνεται αιμοληψία δηλαδή), γιατί αφορούν σε ανίχνευση οργανικών και ανόργανων ουσιών και γιατί χρησιμοποιούν βιοχημικές μεθόδους στον προσδιορισμό τους.
1. ΓΛΥΚΟΖΗ (Glu)
Η γλυκόζη είναι το κύριο σάκχαρο του αίματος και η κυριότερη πηγή ενέργειας για τον οργανισμό μας (και αποκλειστική για τον εγκέφαλο). Είναι μια εξόζη (υδατάνθρακας δηλαδή) και τα πλέον γνωστά πολυμερή του είναι το άμυλο και το γλυκογόνο.
Οι τιμές αναφοράς της γλυκόζης στον ορό ή στο πλάσμα του ατόμου που βρίσκεται σε νηστεία (με ενζυμικές μεθόδους προσδιορισμού) είναι:
Φυσιολογικές-ιδανικές τιμές: 60 – 110 mg/dL ή mg% (3,5 – 6 mmol/L)
Παθολογικά αυξημένη γλυκόζη παρατηρείται στο ΣακχαρώδηΔιαβήτη. Τιμή πάνω από 200 mg/dL σε νηστεία είναι σχεδόν διαγνωστική του διαβήτη.
Μέτρια αύξηση της γλυκόζης (κάτω από 200 mg/dL) εμφανίζεται σε :
• Υπερ-λειτουργία Του Θυρεοειδή,
• Της Υπόφυσης Ή Των Επινεφριδίων,
• Σε Διάχυτες Νόσους Του Παγκρέατος (Παγκρεατίτιδα, Καρκίνος),
• Σε Ενδοκρανιακές Παθήσεις (Μηνιγγίτιδα, Εγκεφαλίτιδα, Όγκοι, Αιμορραγία), Αλλά Και
• Στα Τελικά Στάδια Πολλών Νόσων (Στα Πλαίσια Της γενικότερης απορρύθμισης).
Ελάττωση της γλυκόζης κάτω από 40 ή 50 mg/dL χαρακτηρίζεται ως υπογλυκαιμία. Συχνότερη αιτία παραμένει η υπέρβαση της δόσης της ινσουλίνης που παίρνει ο διαβητικός.Μπορεί ακόμη να οφείλεται σε υπολειτουργία του θυρεοειδή, της υπόφυσης ή των επινεφριδίων,καθώς και σε εξάντληση των αποθεμάτων γλυκογόνου από ηπατική νόσο, έντονη μυϊκή άσκηση ή παρατεταμένη νηστεία.
Σε άτομα που υποβλήθηκαν σε μερική γαστρεκτομή εκδηλώνεται αντιδραστική υπογλυκαιμία 1 ως 3 ώρες μετά το φαγητό. Εξαιρετικά μεγάλη υπογλυκαιμία παρατηρείται στο ινσουλίνωμα(όγκος του παγκρέατος).
Για την παρακολούθηση των διαβητικών αρρώστων μετράμε τη γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη Α1c, η οποία φυσιολογικά αποτελεί το 5- 8 % της ολικής αιμοσφαιρίνης και αυξάνει στο διαβήτη.Είναι μια πολύ σπουδαία εξέταση που μας γλυτώνει απο πολλά …βάσανα , αν την παρακολουθούμε σωστά! Η τιμή της HbA1c εξαρτάται από τη μέση συγκέντρωση της γλυκόζης του αίματος τις τελευταίες 8 με 10 εβδομάδες, γι’ αυτό και αποτελεί δείκτη της πορείας της νόσου.
2. ΟΥΡΙΑ
Παράγεται στο συκώτι και είναι το κύριο τελικό προϊόν του μεταβολισμού των πρωτεϊνών. Τα επίπεδά της επηρεάζονται από το ποσό των πρωτεϊνών της διατροφής, γι΄αυτό σε άτομα με νεφρικές παθήσεις μια ελάττωση της ουρίας μπορεί να οφείλεται στη διατροφή και όχι σε βελτίωση της νόσου.
Φυσιολογικές- ιδανικές τιμές: 14 – 50 mg/dL ή mg% (3,6 – 7,1 mmol/L) σε ΟΛΕΣ τις νεφρικές παθήσεις..τη βρίσκουμε αυξημένη.. (νεφρικά αίτια). Αυξάνει και από προ-νεφρικά αίτια, όπως σε αφυδάτωση (πολλοί εμετοί ή διάρροιες δίνουν μεγάλες αυξήσεις).
• Μέτρια αύξηση προκαλείται Από Αιμορραγία Του Πεπτικού,
Καθώς Και Από Αύξηση Του Καταβολισμού Των Πρωτεϊνών (σε μεγάλο πυρετό δηλαδή και σε μολύνσεις / τοξικές καταστάσεις).
Μετανεφρικά αίτια αύξησης της ουρίας είναι οι καταστάσεις που προκαλούν επίσχεση ούρων
• υπερτροφία του προστάτη,
• λίθοι στους ουρητήρες,
• μορφώματα στην κύστη και
• τένωση της ουρήθρας).
Χαμηλές τιμές ουρίας παρατηρούνται σε ελαττωμένη πρόσληψη πρωτεϊνών, σε ασθενείς μετά από αιμοκάθαρση και σε νοσήματα του ήπατος (επηρεάζεται ο κύκλος σύνθεσης της ουρίας εκεί).
3. ΚΡΕΑΤΙΝΙΝΗ
Σχηματίζεται απο την κρεατίνη. Δεν επηρεάζεται από τις πρωτεΐνες της διατροφής, γι’ αυτό θεωρείται πιο αξιόπιστη από την ουρία στην εκτίμηση της νεφρικής λειτουργίας.
Φυσιολογικές- ιδανικές τιμές:
Στους άνδρες 0,7 – 1,4 mg/dL(71 – 115 μmol/L)
Στις γυναίκες 0,6 – 1,1 mg/dL(53 – 97 μmol/L)
Αυξάνει σε νοσήματα των νεφρών (κυρίως όμως στη χρόνια νεφρική ανεπάρκεια), παράλληλα με την ελάττωση του ρυθμού σπειραματικής διήθησης (glomerular filtration rate, GFR).
Αυξάνει και στον υποθυρεοειδισμό, αλλά και σε σοβαρά νοσήματα των μυών (μυϊκή δυστροφία, μυοσίτιδα). Ο GFR είναι ουσιαστικά ο ρυθμός «κάθαρσης» της κρεατινίνης από τα νεφρά και έχει φυσιολογικές τιμές: 95 – 140 mL/min για τους άνδρες και 85 – 125 mL/min για τις γυναίκες.
4. ΟΥΡΙΚΟ ΟΞΥ.
Το τελικό προϊόν Των Εξωγενών Και Ενδογενών Πουρινών (Πχ Των Αζωτούχων Βάσεων Του DNA).
Φυσιολογικές- ιδανικές τιμές
Στους άνδρες 2,5 – 8 mg/dLή mg% (0,15 – 0,48 mmol/L)
Στις γυναίκες 1,5 – 6 mg/dLή mg% (0,09 – 0,36 mmol/L)
Η αύξησή του αποτελεί κριτήριο για τη διάγνωση της ουρικής αρθρίτιδας. Στις κρίσεις της νόσου είναι σημαντικά αυξημένο, όχι όμως πάντα και όχι ανάλογα με τη βαρύτητα της κρίσης. Μεγάλη αύξηση του ουρικού οξέος παρουσιάζεται στη Χρόνια Νεφρική Ανεπάρκεια.. λόγω ελάττωσης της αποβολής του.
Αυξάνει μέτρια σε καταστάσεις μεγάλης καταστροφής κυττάρων, λόγω αύξησης της καταστροφής των νουκλεοτιδίων (των μονομερών του DNA και του RNA), πχ σε λευχαιμία, πολυκυτταραιμία, μεγαλοβλαστική αναιμία (από έλλειψη βιταμίνης Β12 ή φυλλικού οξέος).
Το επίπεδο του ουρικού στο αίμα επηρεάζεται από τη διατροφή και από πολλά φάρμακα, επειδή αυξάνουν την κατακράτησή του.
(*) Ουρία, Κρεατινίνη και Ουρικό είναι εξετάσεις για τα νεφρά και μπορεί να βρεθούν ψευδώς αυξημένα και σε υπερκατανάλωση διουρητικών ουσιών (καφέδες, τσάι, μπύρα κτλ) ή σε συστηματικά αθλούμενα άτομα. Εκεί δε δίνουμε τόση σημασία και οι τιμές είναι οριακές.
5. ΛΕΥΚΩΜΑΤΑ ή ΠΡΩΤΕΪΝΕΣ
Οι πρωτεΐνες στο αίμα μπορεί να παίζουν ρόλο μεταφορικό, λειτουργικό (ένζυμα, αλυσίδες αιμοσφαιρίνης) και αμυντικό (ανοσοσφαιρίνες, ινωδογόνο και συμπλήρωμα σε φλεγμονές και πήξη / επούλωση τραύματος). Είναι δομικά στοιχεία των κυττάρων και η διατήρησή τους σε επαρκή επίπεδα με τη διατροφή επιβάλλεται.
Φυσιολογικές- ιδανικές τιμές
– Ολικά λευκώματα = 5,5 – 8 g/dL (55 – 80 g/L)
– Λευκωματίνες = 3,5 – 5,5 g/dL (35 – 55 g/L) και σε συμμετοχή 50 – 60 %
– Σφαιρίνες = 1,5 – 3,5 g/dL (20 – 35 g/L) και συμμετοχή 40 – 50 %
– Ινωδογόνο = 160 – 415 mg/dL ή mg% (0,5 – 1,4 μmol/L)
– Συμπλήρωμα C3 = 55 – 120 mg%
Οι σφαιρίνες αυξάνουν σε προχωρημένες παθήσεις του ήπατος,
• Στο Πολλαπλουν Μυέλωμα,
• σε χρόνιες λοιμώξεις και
• σε νοσήματα του κολλαγόνου (αυτοάνοσα).
Η ελάττωση των ολικών λευκωμάτων οφείλεται συνήθως σε ελάττωση της λευκωματίνης από τα ούρα (νεφρωσικό σύνδρομο), από το έντερο (εντεροπάθειες), από το δέρμα (εγκαύματα) και από μεγάλες αιμορραγίες. Άλλες αιτίες υπολευκωματιναιμίας είναι η μειωμένη σύνθεση λευκωμάτων σε βαριά ηπατική νόσο, η κακή διατροφή, η κακή απορρόφηση, αλλά και ο αυξημένος καταβολισμός λευκωμάτων (πχ εμπύρετες καταστάσεις, τραύματα). Η λευκωματίνη ονομάζεται και αλβουμίνη.
6. ΤΡΑΝΣΑΜΙΝΑΣΕΣ ή ΑΜΙΝΟΤΡΑΝΣΦΕΡΑΣΕΣ (SGOT και SGPT)
Η οξαλοξεική τρανσαμινάση (SGOT) υπάρχει σε μεγαλύτερες συγκεντρώσεις στο μυοκάρδιο και σε μικρότερες στο ήπαρ και στους μύες. Η τιμή της στον ορό αυξάνει στο έμφραγμα του μυοκαρδίου 3 με 9 ώρες μετά την εισβολή και φτάνει στη μέγιστη τιμή μετά από 24 ώρες. Αυξάνει, επίσης, σε σε παθήσεις των μυών (μυϊκή δυστροφία, μυοσίτιδα).
Η πυρο-σταφυλική τρανσαμινάση (SGPT) βρίσκεται σε υψηλότερες συγκεντρώσεις στο συκώτι. Μαζί με τη SGOT αποτελούν ευαίσθητους δείκτες ηπατοκυτταρικής βλάβης. Μεγάλη αύξηση παρατηρείται:
• Στην Οξεία Ηπατίτιδα,
• Ενώ Μέτρια Σε Χρόνιες Ηπατικές Παθήσεις, Αποφρακτικό Ίκτερο (Πχ «Πέτρα Στη Χολή»),
• Λοιμώδη Μονοπυρήνωση («Νόσος Του Φιλιού») Και
• Σε όγκους του ήπατος.
Διαπιστώνουμε χρόνιο αλκοολισμό όταν δούμε εργαστηριακά το λόγο SGOT/SGPT να είναι πάνω από 2.
Φυσιολογικές- ιδανικές τιμές
– SGOT = 5 – 40 U/mL
– SGPT = 5 – 35 U/mL.
Αρχικά Ονομαζόταν Ασπαρτική Αμινοτρανσφεράση (AST) και η πυροσταφυλική τρανσαμινάση (SGPT) αλανινική τρανσφεράση (ALT). Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε μια σημαντική παράμετρο :
ΤΟ ΛΙΠΩΔΕΣ ΗΠΑΡ.
Μεγάλη προσοχή χρειάζεται όταν έχουμε μια κατάσταση που ονομάζεται ΛΙΠΩΔΕΣ ΗΠΑΡ. Το λιπώδες ήπαρ είναι μία νόσος πολύ συνηθισμένη τα τελευταία χρόνια στην καθημερινή κλινική πράξη και ορίζεται ως: Η ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΛΙΠΟΥΣ στα ηπατο-κύτταρα.
Η κλινική της σημασία ωστόσο άρχισε να αξιολογείται την τελευταία δεκαετία όταν και διαπιστώθηκε ότι έχει σχέση με το μεταβολικό σύνδρομο και την πιθανότητα εξέλιξης σε κίρρωση ήπατος και ηπατοκυτταρικό καρκίνο.
Η παθολογική συγκέντρωση λίπους στα ηπατοκύτταρα με συνοδό φλεγμονή δημιουργούνται τόσο σε πότες , όσο και σε μη πότες, που ήταν όμως παχύσαρκοι ή γυναίκες με διαβήτη ή άτομα με υπερ-τριγλυκεριδαιμία ή συνδυασμό.
Είναι η: Μη Αλκοολική Λιπώδης Νόσος Του Ήπατος’ (NAFLD) και περιλαμβάνει πολλές αλλοιώσεις, από πλήρη απουσία φλεγμονής έως βαριά φλεγμονή ή/και κίρρωση που μπορεί να οδηγήσει σε ηπατική ανεπάρκεια ή ηπατο-κυτταρικό καρκίνο.
Η συχνότητα της μη αλκοολικής λιπώδους νόσου του ήπατος ανευρίσκεται στο 15-20% των ατόμων που υποβάλλονται σε προληπτικές εξετάσεις, ενώ αυξάνεται με την ηλικία και την ύπαρξη παχυσαρκίας ή διαβήτη.
Οι ασθενείς με μη αλκοολική λιπώδη νόσο του ήπατος συνήθως δεν έχουν συμπτώματα και ο λόγος επίσκεψης στον ιατρό είναι:
• Η Τυχαία Ανεύρεση Λιπώδους Διήθησης Του Ήπατος Σε Υπερηχογράφημα Ή
• Η αύξηση των τρανσαμινασών
σε εργαστηριακό έλεγχο.
Το ιστορικό, η κλινική εξέταση και ένας εκτενής εργαστηριακός έλεγχος θα οδηγήσει στον αποκλεισμό άλλης ηπατικής νόσου και στη διάγνωση της μη αλκοολικής λιπώδους νόσου του ήπατος. Η μελέτη της νόσου ωστόσο δυσχεραίνεται από το γεγονός ότι η ακριβής διάγνωση τεκμηριώνεται μόνο με βιοψία ήπατος ( ο βιοσυντονισμός συμβάλλει τα μέγιστα στην έγκαιρη διάγνωση επίσης), χωρίς καμμία ενόχληση ή παρενέργεια αλλά με απλή επαφή σε πλάκα και κύλινδρο και εφαρμογή ακουστικών.
Τα συμπτώματα όπως αναφέρθηκε είναι σπάνια και μπορεί να περιλαμβάνουν
• Βάρος Στο Δεξιό Υποχόνδριο,
• Αίσθημα Κόπωσης Και
• Κνησμό.
Τα συνήθη χαρακτηριστικά της κλινικής εξέτασης είναι :
• Ηπατομεγαλία (30%),
• Παχυσαρκία (Βμ1>30) Στο 30% Και
• Η Περίμετρος Μέσης
Άνδρες > 102cm
Γυναίκες > 88 cm).
Είναι πολύ σημαντικό να φροντίζουμε την περίμετρο της μέσης μας, ώστε: Να είναι πάντα μικρότερη απο 102 Εκατ., μετρώντας στο ύψος του αφαλού, και για τις γυναίκες τα 82-88 Εκατ.
Οι απαραίτητες εργαστηριακές εξετάσεις, οι οποίες μπορεί να είναι αυξημένες,είναι:
• Οι Τρανσαμινάσες
• Η Υψηλή Χοληστερόλη Hdl,
Η Καλή Χοληστερόλη (είναι αλήθεια, χωρίς να υπάρχει…δηλ. σωστή διατροφή και καθημερινη αερόβια άσκηση ( περπάτημα), δείχνει έμμεσα κάποιο πρόβλημα στο ήπαρ..)
• Τα Τριγλυκερίδια,
• Η Γλυκόζη Νηστείας Και
• Η Καμπύλη Σακχάρου,
Ενώ Οι Απεικονιστικές Εξετάσεις Είναι:
• Το Υπερηχογράφημα,
• Η Αξονική Τομογραφία Και
• Η Μαγνητική Τομογραφία.
Εάν κάποια από τις προηγούμενες εξετάσεις,υποψιάσει το γιατρό σας, συχνά συστήνει βιοψία ήπατος.
Η θεραπεία της νόσου, επικεντρώνεται στην αντιμετώπιση των επιμέρους παραγόντων κινδύνου (παχυσαρκία, διαβήτης κ.τ.λ.). και στην αλλαγή του τρόπου ζωής.Ισως φαίνεται σε κάποιους δύσκολο να αλλάξουν τον τρόπο ζωής τους, και τις συνήθειες χρόνων, ιδίως στη διατροφή. Είναι όμως καθαρά θέμα απόφασης και σίγουρα ο μόνος ενδεικνυόμενος τρόπος για την αποκατάσταση της υγείας, χωρίς να χάσει κάποιος το όργανό το πολυτιμότερο όργανό του: το Συκώτι! Δεν είναι τυχαία η λαϊκή φράση « Μου έπρηξε το συκώτι..»Εδώ βέβαια και πάλι οι ολιστικές θεραπείες βοηθούν τα μέγιστα.
7. ΦΩΣΦΑΤΑΣΕΣ
Είναι τα ένζυμα που καταλύουν την υδρόλυση των φωσφωρικών εστέρων.Η αλκαλική φωσφατάση στο αίμα μας προέρχεται κυρίως από τα κόκαλα και το συκώτι μας. Αυξάνει σε παθήσεις των οστών, εφόσον υπάρχει έντονη οστεοβλαστική δραστηριότητα (πχ ραχίτιδα / έλλειψη βιταμίνης D). Μεγαλύτερη είναι η διαγνωστική της αξία σε παθήσεις του ήπατος και κυρίως στη διαφορική διάγνωση του ικτέρου.
Αυξάνει περισσότερο στον αποφρακτικό ίκτερο (ενδοηπατική ή εξωηπατική στάση της χολής πχ από λίθο) και λιγότερο στον ηπατοκυτταρικό ίκτερο.
Η όξινη φωσφατάση βρίσκεται σε υψηλές συγκεντρώσεις φυσιολογικά στον προστάτη. Το επίπεδό της στο αίμα ανεβαίνει στον καρκίνο του προστάτη (το ειδικό προστατικό αντιγόνο PSA αποτελεί την πιο χρήσιμη εξέταση για προστάτη).
Φυσιολογικές- ιδανικές τιμές
– Αλκαλική φωσφατάση = 4 – 13 UKA (King-Armstrong) ή 2 – 4,5 U Bodansky
– Όξινη φωσφατάση = 1 – 5 UKA ή 0,5 – 2 U Bodansky
8. ΧΟΛΕΡΥΘΡΙΝΗ Παράγεται από τον καταβολισμό της αιμοσφαιρίνης.
• Είναι αδιάλυτη στο νερό και γι’ αυτό
στο αίμα μόνο συνδεδεμένη με λευκωματίνη μπορεί να βρεθεί (έμμεση χολερυθρίνη).Στο ήπαρ συνδέεται με γλυκουρονικό οξύ και γίνεται υδατοδιαλυτή (άμεση χολερυθρίνη).
Φυσιολογικές- ιδανικές ανώτερες τιμές
1 mg/dL για την ολική και 0,35 mg/dL για την άμεση
Αύξηση της χολερυθρίνης προκαλείται από
• αυξημένη διάσπαση της αιμοσφαιρίνης (αιμολυτικός ίκτερος), από
• ανεπαρκή μεταβολισμό της χολερυθρίνης στο ήπαρ (ηπατοκυτταρικός ίκτερος) και από παρεμπόδιση εκροής της χολερυθρίνης στα χοληφόρα (αποφρακτικός ίκτερος).
Η συχνότερη αιτία αυξημένης «χολής» είναι η «πέτρα».
Το σύνδρομο Gilbert (Gilbert Syndrome)πρόκειται για μια κληρονομική διαταραχή στη σύζευξη της χολερυθρίνης που πρωτοπεριγράφηκε από τον Augustine Gilbert και τον Pierre Lereboullet το 1901 και παρατηρείται στο 8% του γενικού πληθυσμού, με μια υπεροχή στην εμφάνιση στους άνδρες σε σχέση με τις γυναίκες. από ήπια, επίμονη αύξηση της έμμεσης (μη συζευγμένης) χολερυθρίνης ελλείψει αιμόλυσης ή υποκείμενης ηπατικής νόσου.
Το σύνδρομο Gilbert οφείλεται στην κατά περίπου 70% -75% μείωση της δραστηριότητας του ενζύμου…. Γλυκουρονο-Συλο-Τρανσφεράση, της φωσφορικής ουριδίνης (UGΤ), ενός ενζύμου που είναι υπεύθυνο για τη σύζευξη της χολερυθρίνης και τη μετατροπή της σε μονογλυκουρονίδιο και διγλυκουρονίδιο (υδατοδιαλυτές μορφές που μπορούν να απεκκριθούν στην χολή).
Η διάγνωση του συνδρόμου τίθεται συνήθως …. κατά την διάρκεια ή λίγο μετά την εφηβεία, με την ευκαιρία των αιματολογικών εξετάσεων ρουτίνας.
Οι συγκεντρώσεις της χολερυθρίνης στον ορό παρουσιάζουν σημαντικές διακυμάνσεις σε κάθε άνθρωπο και στο 25% των ατόμων με σύνδρομο Gilbert παρατηρούνται παροδικά και φυσιολογικές τιμές της χολερυθρίνης.
Πιο αυξημένες τιμές χολερυθρίνης σχετίζονται με
· το Στρες,
· Την Κούραση,
· Την Κατανάλωση Αλκοόλ,
· Την Αφυδάτωση,
· Την Έμμηνο Ρύση,
· Την Νηστεία και
· την περίοδο που συνυπάρχει οξεία νόσος.
Η λήψη τροφής προκαλεί μείωση των τιμών της χολερυθρίνης. Δεν υπάρχει ειδική βιοχημική ή ιστολογική εξέταση που να επιβεβαιώνει τη διάγνωση του συνδρόμου. Κάποιες συσκευές βιοσυντονισμού έχω την αίσθηση ότι το εμφανίζουν.
Η διάγνωση στηρίζεται στην απουσία κλινικών συμπτωμάτων και σημείων και στη μέτρηση της χολερυθρίνης, που είναι κατά επικράτηση εμμέσου τύπου <5mg/dl.
Κατά τον εργαστηριακό έλεγχο οι βιοχημικές εξετάσεις ήπατος (ALT, AST, γGT) πρέπει να είναι φυσιολογικές για τον αποκλεισμό υποκείμενης ηπατικής νόσου, καθώς επίσης και η γαλακτική αφυδρογονάση (LDH) να είναι στα φυσιολογικά όρια, οι χολοχρωστικές των ούρων και η αντίδραση Coombs αρνητικές και τα δικτυοερυθροκύτταρα (ΔΕΚ) λιγότερα από 2% για τον αποκλεισμό της αιμόλυσης.
Η δοκιμασία νηστείας κατά την οποία παρατηρείται αύξηση κατά 2 – 3 φορές εντός 48 ωρών των επίπεδων της έμμεσης χολερυθρίνης στο πλάσμα μετά από νηστεία και επιστροφή της σε φυσιολογικά επίπεδα μέσα σε 24 ώρες μετά από κανονική διατροφή παραμένει ιστορικού ενδιαφέροντος και έχει περιορισμένη χρησιμότητα στη διάγνωση του συνδρόμου Gilbert.
Μια παρόμοια αύξηση της χολερυθρίνης στο πλάσμα παρατηρείται επίσης με διατροφή πτωχή σε λιπίδια η οποία επανέρχεται άμεσα με την αποκατάσταση των λιπιδίων στη διατροφή.
Ο ακριβής μηχανισμός της νηστείας και της διατροφικά επαγόμενης υπερ-χολερυθρι-ναιμίας παραμένει ασαφής.
Θεραπεία:
Η Αυξημένη Χολερυθρίνη Του Ορού
· Δεν Σχετίζεται Με ΑυξημένηΝοσηρότητα Και
· Δεν Απαιτεί Κάποια Ιδιαίτερη Θεραπεία, Δίαιτα Ή Περιορισμό Των Δραστηριοτήτων Του Ατόμου.
Η χρήση φαρμάκων που θα μπορούσαν να μειώσουν την υπερχολερυθριναιμία (πχ φαινοβαρβιτάλη, γλουτεθιμίδιο) σε ασθενείς με σύνδρομο Gilbert είναι αδικαιολόγητη στην κλινική πρακτική. Η αποφυγή των παραγόντων που σχετίζονται με την αύξηση της χολερυθρίνης (στρες, κούραση, αλκοόλ, αφυδάτωση, νηστεία) αποτελούν την μοναδική θεραπευτική παρέμβαση.
H γ-γλουταμυλική τρανσφεράση είναι ένζυμο που υπάρχει σε ήπαρ, νεφρούς και πάγκρεας. Αποτελεί τον πλέον ευαίσθητο,αλλά όχι ειδικό, δείκτη ηπατικής νόσου.Κοινώς,Όταν Είναι Αυξημένος Σημαίνει Ότι Το Συκώτι Μας Δεν Πάει Καλά, αλλά για να δούμε από τι πρέπει να δούμε τους άλλους δείκτες.
Μεγάλη αύξηση παρουσιάζει στον αποφρακτικό ίκτερο,σε μεταστατικούς όγκους του ήπατος και φυσικά σε χρόνια κατανάλωση οινοπνεύματος.
Φυσιολογικές- ιδανικές τιμές
Στους άνδρες =6- 28 U/L
Στις γυναίκες = 4 – 18 U/L
9. ΓΑΛΑΚΤΙΚΗ ΑΦΥΔΡΟΓΟΝΑΣΗ ή ΔΕΫΟ-ΔΡΟΓΟΝΑΣΗ (LDH)
Βρίσκεται σε όλα τα κύτταρα, όπου μετέχει στο μεταβολισμό της γλυκόζης.Είναι άφθονη στο μυοκάρδιο, στους μύς γενικότερα και στο ήπαρ.Το επίπεδό της στο αίμα αυξάνει όπως και της SGOT στο έμφραγμα του μυοκαρδίου και επανέρχεται στα φυσιολογικά επίπεδα σε 2 εβδομάδες.
Επίσης, αυξάνει σε μυϊκή δυστροφία και σε αρκετές παθήσεις του ήπατος.
Φυσιολογικές- ιδανικές τιμές στους 37ο Κελσίου240 – 480 U/L
10.ΚΙΝΑΣΗ ΤΗΣ ΚΡΕΑΤΙΝΗΣ (CPK) κρεατινοφωσφοκινάση.
Καταλύει τη φωσφορυλίωση της κρεατίνης και βρίσκεται άφθονη στους μύες. Ειδικά στο μυοκάρδιο επικρατεί το ισοέζυμο ΜΒ (CK-MB), το οποίο αυξάνεται σε έμφραγμα του μυοκαρδίου σε 4 με 6 ώρες και φτάνει σε peak στις 24 ώρες.
Η CPK αυξάνει και σε μυϊκή δυστροφία, αλλά και συχνά σε κακώσεις τωνμυών. Ακόμα και μια ενδομυϊκή ένεση μπορεί να δώσει ψευδώς αυξημένη CPK.
Στους άνδρες ανώτερο όριο προτείνεται τα 80 U/L και στις γυναίκες τα 70 U/L, αλλά αξιολογούμε την παράμετρο όταν η CPK περάσει τα 145 IU/mL.
Παίζουν σημαντικό ρόλο.. στο σχηματισμό των ορμονών (στεροειδών, φύλου), είναι υπεύθυνα για το σχηματισμό των μεμβρανών του κυττάρου και αποτελούν πολύτιμες αποθήκες ενέργειας.
Η περίσσεια ωρισμένων απ αυτά, είναι ταυτόσημη με την έναρξη των διαδικασιών της αθηρωμάτωσης,της δημιουργίας πλακών δηλαδή εντός των αρτηριών και της στένωσης αυτών με όλα τα επακόλουθα (πίεση, εμφράγματα, εγκεφαλικά).
Καλή λέμε την HDL (high density lipoprotein, υψηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνη) και κακή την LDL χοληστερόλη (low density lipoprotein, χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνη).
Χοληστερόλη = 150 – 240 mg% (μην ακούτε το 200 που λένε για… να γράφουν φάρμακα)
HDL χοληστερόλη: πάνω από 35 mg%
Ολική χοληστερόλη / HDL χοληστερόλη: μικρότερη του 4,5 – 5
Τριγλυκερίδια = 45 – 200 mg%
Φωσφολιπίδια = 150 – 250 mg%
Αυξημένη χοληστερόλη (αυτό που λέει ο κόσμος χοληστερίνη) παρατηρείται δευτεροπαθώς και σε έδαφος υποθυρεοειδισμού, διαβήτη και νεφρική ανεπάρκεια.
Την HDL τη ρίχνουν
• η κορτιζόνη,
• τα οιστρογόνα,
• τα διουρητικά και
• οι β-αναστολείς
(β-blockers, φάρμακα καρδιάς –συνήθως η ουσία τους λήγει σε -όλη).
Το αλκοόλ φυσικά ανεβάζει τη χοληστερίνη στα ύψη.
12. ΑΜΥΛΑΣΗ
Αποτελεί την κύρια εξέταση για την οξεία παγκρεατίτιδα. Αμυλάση άνω του διπλάσιου του ανώτερου φυσιολογικού ορίου (περί τα 240 U/mL δηλαδή) είναι διαγνωστική οξείας παγκρεατίτιδας. Αυξάνει μέσα σε 12 ώρες από την έναρξη της νόσου και φτάνει σε αιχμή σε 1 – 2 μέρες, μετά από όπου αρχίζει και πέφτει. Ψευδώς χαμηλότερα επίπεδα καταγράφονται όταν υπάρχει υπερλιπιδαιμία και χρειάζεται προσεκτική εκτίμηση.
Φυσιολογικές – ιδανικές τιμές
60 – 120 U/mL
13. ΛΙΠΑΣΗ
Έχει μεγαλύτερη ειδικότητα από την αμυλάση, αλλά η εξέταση δεν διενεργείται στα περισσότερα εργαστήρια. Παραμένει σε υψηλά επίπεδα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από την αμυλάση στην οξεία παγκρεατίτιδα.
Φυσιολογικές- ιδανικές τιμές
0,2 – 1,5 U/mL 0,1 N NaOH
14.ΝΑΤΡΙΟ (Na)
Υπονατριαιμία (κάτω από 135 mEq/L) μπορεί να προκληθεί από απώλεια Νατρίου, περίσσεια νερού ή μεταβολές του Καλίου. Σημαντική απώλεια Νατρίου μπορεί να συμβεί
από το πεπτικό σύστημα σε παρατεταμένους εμετούς ή διάρροια,
από τα νεφρά (π.χ. νεφρική ανεπάρκεια),
στη νόσο Adisson (ανεπάρκεια του φλοιού των επινεφριδίων),
αλλά εξίσου συχνά και από τον ιδρώτα (συχνότερα σε πυρετό και έντονη άσκηση).
• Οι Τραυματισμοί Των Μυών,
• Η Παγκρεατίτιδα,
• Η Κίρρωση Ήπατος,
• Η Καρδιακή Ανεπάρκεια,
• Τα Διουρητικά,
• Ο Υποθυρεοειδισμός («Θυροειδής»),
• Η Υπεραναπλήρωση Νερού Σε Έντονη Δίψα Και
• Η Υπέρμετρη Λήψη Νερού Σε Ψυχώσεις
δίνουν εργαστηριακά πάλι υπονατριαιμία.
Η υπερ-νατριαιμία, η αύξηση του Νατρίου δηλαδή στο αίμα,είναι λιγότερο συχνή και οφείλεται συνήθωςσε αφυδάτωση.
Φυσιολογικές -ιδανικές τιμές 135 – 146 mEq/L
15. ΚΑΛΙΟ (Κ)
Είναι Το Κατεξοχήν Ενδοκυττάριο Κατιόν Σε Αντίθεση Με Το Νάτριο Που Είναι Το Κατεξοχήν Εξωκυττάριο Κατιόν. Για να το θυμάστε… Κ.Ι.Ν.Ο. = Κάλιο Ιn, Νάτριο Out.
Αυτά Τα Δύο, (Πρέπει Να) Βρίσκονται Σε Ισορροπία.Βρίσκεται άφθονο μέσα στα ερυθρά αιμοσφαίρια (ερυθροκύτταρα).
Υπερκαλιαιμία (πάνω από 5,2 mEq/L) εμφανίζεται
• Σε Κρίσεις Της Νόσου Του Adisson,
• Σε Έλλειψη Ινσουλίνης (Διαβήτη),
• Σε Χορήγηση Πενικιλλίνης G Και Δακτυλίτιδας,
• Σε Αιμολυτικές Καταστάσεις Ή Μετάγγιση Αιμολυμένου Αίματος,
• Αλλά Και Μετά Από Υπερχορήγηση Καλίου Όταν Αντιμετωπίζουμε Την Υποκαλιαιμία.
Η υπερβολική κατανάλωση φρούτων μπορεί να οδηγήσει σε υπερκαλιαιμία! Η υποκαλιαιμία (κάτω από 3,5 mEq/L) είναι συχνότερη της υπερκαλιαιμίας και οφείλεται σε απώλεια Καλίου από το πεπτικό σύστημα (εμετός, διάρροια) ή από τα νεφρά.
Η χρόνια λήψη διουρητικών και η αδρεναλίνη ρίχνουν το Κάλιο, ενώ η χορήγηση ινσουλίνης προκαλεί παροδικά μείωση του Καλίου. Στα σπάνια αίτια υποκαλιαιμίας συγκαταλέγονται
η νευρογενής ανορεξία,
ο αλκοολισμός και
η έλλειψη φρούτων και λαχανικών από τη διατροφή.
Η πιο πλούσια σε κάλιο τροφή είναι η μπανάνα. Αν νοιώσετε κάποια «αρρυθμία» μια μπανάνα. Είναι Η Πιο Καλή Πρόληψη, Γιατί Το Κάλιο Είναι Το κυρίως υπεύθυνο στοιχείο για την κατάσταση αυτή..
Φυσιολογικές – ιδανικές τιμές
• 3,5 – 5,2 mEq/L
16. ΑΣΒΕΣΤΙΟ (Ca)
Το 99% του ασβεστίου μας.. βρίσκεται.. σε Οστά, Δόντια, Τρίχες και Νύχια, ενώ το 1% αντιστοιχεί στο αίμα. Εδώ έχουμε το φαινόμενο της..Εσωτερικής αυτορύθμισης,δηλαδή μιας εσωτερικής ισορροπίας με ελαφρύ αλκαλικό περιβάλλον στο αίμα.
To pH του αίματος είναι 7,35 και του σάλιου 7,5. Το pΗ του σάλιου διαπιστώνεται βάζοντας χάρτη ηλιοτροπίου στη γλώσσα (ανάλογα με την οξύτητα του σάλιου ο χάρτης αλλάζει χρώμα). Εάν το pH του ανθρώπου δεν είναι στο φυσιολογικό 7,35 αυτό σημαίνει ότι …δεν υπάρχει το 1% του ασβεστίου στο αίμα και τότε αρχίζουν οι διάφορες παθήσεις.
Το Ασβέστιο στο αίμα παίζει σημαντικό ρόλο στη δραστικότητα των ενζύμων, στην πήξη και στη νευρομυϊκή μεταβίβαση (κινήσεις μυών / οστών).
Στα άτομα μεγάλης ηλικίας η πιο συνηθισμένη αιτία υπερ-ασβεστιαιμίας είναι τα κακοήθη νοσήματα με πρώτο τον καρκίνο στον πνεύμονα.
Μεγάλη αύξηση του Ασβεστίου παρατηρείται
Στον Πρωτοπαθή Υπερ-παρα-θυρεοειδισμό (Παραθυρεοειδείς Είναι 4 Αδένες «Κολλημένοι»πάνω στο θυρεοειδή, μικρότεροι από φακή) λόγω της κινητοποίησης του Ασβεστίου από τα οστά.
Μικρότερη αύξηση σε υπερβιταμίνωση D
Μεγάλη υπ-ασβεστιαιμία παρατηρείται στον πρωτοπαθή υποπαραθυρεοειδισμό (αντίστοιχα, η υπολειτουργία των παραθυρεοειδών αδένων)ή συχνότερα από την αφαίρεση των παρα-θυρεοειδών αδένων κατά την εγχείρηση αφαίρεσης του θυρεοειδή.
Το Ασβέστιο ελαττώνεται και σε κακή απορρόφηση Από Το Έντερο Ή Ανεπαρκή Πρόσληψη Πλατύφυλλων Λαχανικών Και Σε Νεφρική Ανεπάρκεια Ή Οξεία Παγκρεατίτιδα.
Το Ασβέστιο μειώνεται ανάλογα και με τη μείωση της βιταμίνης D (περιορισμένη έκθεση στον ήλιο, μη επαρκής λήψη λιπών στη διατροφή). Σας θυμίζει κάτι το σέλινο; Μήπως μοιάζει με τα μακριά μας κόκκαλα;
Φυσιολογικές- ιδανικές τιμές 9 – 11 mg/dL ή mg % (το ολικό / 4,5 – 5,6 mg % το ελεύθερο)
17. ΦΩΣΦΩΡΟΣ (P)
Το μεγαλύτερο μέρος του Φωσφόρου του αίματος αποτελεί ο ανόργανος Φώσφορος (Pi) με τιμές αναφοράς που δίνονται πιο κάτω.
Συχνότερη αιτία αύξησης του Φωσφόρου είναι Η Νεφρική Ανεπάρκεια.
Άλλες Αιτίες Είναι Η Υπερβολική Λήψη Υπακτικών Και Η Διενέργεια Υποκλυσμών.
Υπο-φωσφαταιμία έχουμε σε αλκοολισμό, σύνδρομα δυσαπορρόφησης του εντέρου, κατανάλωση «αντιόξινων δισκίων» γιατί περιέχουν αργίλιο / αλουμίνιο (Al) ή μαγνήσιο (Mg).
Ελάττωση παρατηρείται και σε ραχίτιδα, οστεομαλακία (έλλειψη βιταμίνης D).
Η χορήγηση ινσουλίνης (στους διαβητικούς και όχι) προκαλεί απότομη μετακίνηση Φωσφόρου από το αίμα προς το εσωτερικό των κυττάρων και αυτό μπορεί να μας μπερδέψει (να «κρύβεται» ουσιαστικά μέσα στα κύτταρα, οπότε δε χρειάζεται να τον χορηγήσουμε).
Φυσιολογικές- ιδανικές τιμές 2,5 – 4,5 mg/dL ή mg %
18. ΜΑΓΝΗΣΙΟ (Mg)
Το Μαγνήσιο πέφτει στο αίμα σε υποσιτισμό, πλημμελή απορρόφηση από το έντερο, αλκοολισμό,διαβήτη, υπερβολική λήψη διουρητικών και σε νεφρικές παθήσεις. Αντίθετα, αυξημένο βρίσκεται σε υπερβολική λήψη αντιόξινων (πχ.Maalox) που περιέχουν υδροξείδια του Μαγνησίου, αλλά και σε νεφρική ανεπάρκεια (όπου δεν απεκκρίνεται, «καθαρίζεται»).
Φυσιολογικές – ιδανικές τιμές 1,5 – 2,5 mEq/L
19. ΧΛΩΡΙΟ (Cl) και ΔΙΤΤΑΝΘΡΑΚΙΚΑ (HCO3)
Το Χλώριο αποτελεί το κυριότερο ανιόν (φορτισμένο με «-» ιόν δηλαδή) του εξωκυττάριου υγρού (και του αίματος επομένως). Το κυριότερο ανιόν ενδοκυττάρια είναι τα διττανθρακικά.Νάτριο, Κάλιο, Χλώριο Και Διττανθρακικά Βρίσκονται Σε Ένα Συνεχές Παιχνίδι …Μπαίνουν – Βγαίνουν Από Το Κύτταρο Προς Το Αίμα Και Αντίστροφα, Ώστε Να Υπάρχει Ισορροπία.
Φυσιολογικές- ιδανικές τιμές
– Χλωριούχα 95 – 105 mEq/L
– Διττανθρακικά 21 – 28 mEq/L
20. ΧΑΛΚΟΣ(Cu)
Ο Χαλκός έχει να κάνει κυρίως με το μεταβολισμό στο συκώτι και κάποια ειδική πρωτεΐνη σερουλοπλασμίνη, αλλά και με διάφορες νοητικές λειτουργίες στον εγκέφαλο. Είναι μια εξόχως σοβαρή εξέταση, που συνήθως δεν δίνουμε και μεγάλη σημασία…(θυμηθείτε τα βραχιολάκια ενεργού χαλκού..και τον πόλεμο που δέχτηκαν απο δήθεν σοφούς υπηρέτες του Ιπποκράτη..
Ψάξτε στην ιστορία για τους στρατιώτες της αρχαιότητας που …φορούσαν κατασαρκα τους χάλκινους θώρακες, και την απορία των ερευνητών γιατρών για την…σύσταση των οστών τους…)
Φυσιολογικές – ιδανικές τιμές 100 – 200 μg %
21.ΣΙΔΗΡΟΣ (Fe)
Ο Σίδηρος είναι απαραίτητο στοιχείο για κάθε ανθρώπινο κύτταρο, δρα ως μεταφορέας οξυγόνου και ηλεκτρονίων, ως καταλύτης στην οξείδωση («καύσεις») και σε άλλες μεταβολικές οδούς και παίζει ποσοτικά το σπουδαιότερο ρόλο
Στον Οξειδωτικό Μεταβολισμό,
Στην Κυτταρική Ανάπτυξη Και
Στον Πολλαπλασιασμό, Όπως Και
Στη Μεταφορά Και Αποθήκευση.
Ο Σίδηρος λειτουργεί, μεταφέρεται και αποθηκεύεται ως συστατικό ποικιλίας ενώσεών του και ποτέ ως ελεύθερο κατιόν, γιατί είναι επικίνδυνος. Στον άνθρωπο μεταφέρεται και αποθηκεύεται μέσω 3 πρωτεϊνών:
• της τρανσφερρίνης,
• του υποδοχέα της τρανσφερρίνης και της φερριτίνης.
Φυσιολογικές- ιδανικές τιμές: – Γυναίκες = 60 – 135 μg % (40 mg / kg βάρους)
– Άνδρες = 80 – 160 μg % (50 mg / kg βάρους)
Η τρανσφερρίνη ή σιδηροφυλλίνη είναι η πρωτεΐνη μεταφοράς του σιδήρου στο αίμα για τις ανάγκες των ιστών. Συντίθεται κυρίως στο συκώτι.
Φυσιολογικές- ιδανικές τιμές: 200 – 375 mg/mL ή γύρω στο 1 mg/kg βάρους σώματος
Η φερριτίνη είναι η κύρια πρωτεΐνη αποθήκευσης του: σιδήρου και αποτελείται από ένα πρωτεϊνικό κέλυφος – περίβλημα (την καλούμενη απο-φερριτίνη), στο κέντρο του οποίου υπάρχει κοιλότητα όπου αποθηκεύεται ο σίδηρος.Μπορεί να αποθηκεύσει ως και 4.500 άτομα Σιδήρου, τα οποία αποδίδονται με ευχέρεια για να χρησιμοποιηθούν.Η στάθμη της στο αίμα αντανακλά το Σίδηρο των «αποθηκών» του οργανισμού.
Φυσιολογικές- ιδανικές τιμές
4 mg/kg βάρους σώματος για τις γυναίκες και 8 mg/kg για τους άνδρες
Η αιμοσιδηρίνη είναι μορφή αποθήκευσης του Σιδήρου και αποτελείται από αδιάλυτα κοκκία σιδήρου χωρίς πρωτεϊνικό κέλυφος. Είναι πιο μόνιμες «αποθήκες» και συνήθως βρίσκονται ως παθολογικές εναποθέσεις.
Φυσιολογικές- ιδανικές τιμές :2 mg/kg βάρους σώματος για τις γυναίκες και 4 mg/kg για τους άνδρες
Παράγοντες που ευνοούν την απορρόφηση Σιδήρου είναι η πρόσληψη ζωικών τροφών,(στην κατανάλωσή τους έχουμε ενστάσεις) όπως
• Συκωταριές Και Κρέας Γενικότερα (Όχι Το Γάλα Και Τα Αυγά),
• Το Όξινο Ph («Ξινά» Φαγητά),
• Οι Αναγωγικές / «Αντιοξειδωτικές» Ουσίες (Βιταμίνες Ε Και C, Σκόρδα Και Πορτοκάλιαδηλαδή) και
• τα αλκοολούχα ποτά που περιέχουν Σίδηρο (το κόκκινο κρασί είναι αυτό).
Χαμηλό Σίδηρο έχουμε σε απώλεια αίματος κάθε αιτιολογίας, σε πλημμελή απορρόφησή του από το έντερο, σε αυξημένες απαιτήσεις του οργανισμού σε σίδηρο (ανάπτυξη, περίοδος στις γυναίκες, κύηση, θηλασμός) και σε ανεπαρκή πρόσληψη.
Η απώλεια αίματος μπορεί να έχει να κάνει π.χ. ακόμα και με ανώμαλη ερυθροποίηση, δηλαδή σχηματισμό ερυθροκυττάρων όχι απολύτως φυσιολογικών (όπως στην έλλειψη ενζύμου -G6PD- και στο στίγμα της Μεσογειακής αναιμίας, όπου καταστρέφονται εύκολα τα ερυθρά αιμοσφαίρια και υπάρχουν μεγάλες ανάγκες στο να αντικατασταθούν, άρα και μεγάλες ανάγκες σε Σίδηρο).
Υπάρχει ένα πλήθος άλλων εξετάσεων που γίνονται στον προληπτικό έλεγχο, οι οποίες θα αναφερθούν σε άλλο άρθρο σύντομα.
Προς το παρόν τουλάχιστον όσες έχουν σχέση με το αίμα έχω την αίσθηση, ότι πια θα μπορείτε να αντιλαμβάνεστε σε μεγάλο βαθμό τί σημαίνουν και να διευκολύνεται έτσι η κατανόηση του επιπέδου υγείας σας.
Σε όσους δεν έχουν εμπειρία της διάγνωσης με τη διαγνωστική συσκευή βιοσυντονισμού ίσως φανεί παράξενο, ότι όλα αυτά τα αποτελέσματα και πολλά ακόμα μπορούν να συμπεριληφθούν σε μια διευρυμένη χαρτογράφηση ανώδυνα, γρήγορα και σαφώς πιο οικονομικά από το να διαθέσουν χρήματα για πλείστες άλλες εξετάσεις ταυτόχρονα.
Για οποιαδήποτε πληροφορία μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας
Στοιχεία για την ανάλυση των εξετάσεων πήρα από την ιστοσελίδα kosmaser’s weblog ιατρικά κοινωνικά . Το δυσάρεστο είναι ότι έχασα το σύνδεσμο και δεν μπορώ να το βρω για την άμεση μετάβασή σας. Οποτε το ξαναδώ, θα το σημειώσω