Αυτές τις ημέρες, φίλος μας στην επιστροφή του από ταξίδι, αισθανόταν έντονη αδιαθεσία. Καθώς λοιπόν η κατάστασή του επιδεινώθηκε άμεσα (συνάχι, γδάρσιμο στο στήθος, βήχα με πόνο, κλείσιμο λαιμού (τελείως) αποφασίσαμε να τον επισκεφθούμε και να κάνουμε χαρτογράφηση. Στα αποτελέσματα το αναπνευστικό του σύστημα αρκετά επιβαρυμένο, διαπιστώσαμε ότι ο λάρυγγας είχε την πιο μεγάλη επιβάρυνση. Στην ανάλυση της χαρτογράφησης, διαπιστώσαμε έντονη επιβάρυνση από αδενοϊό, μαζί με στρεπτόκοκκο πυογόνο και από ιό γρίππης C.
Ξεκινήσαμε λοιπόν συνεδρία αυτοϊασης με το Sensitiv Imago & θα ακολουθήσει με τη συσκευή Rife (βλ. ιστοσελίδα μας πατήστε εδώ )
Με αφορμή λοιπόν αυτό το περιστατικό, το άρθρο που ακολουθεί.
Επιδημιολογία
Ο αδενοϊός έχει παγκόσμια κατανομή και ευρεία διασπορά στο περιβάλλον. Η λοίμωξη συνήθως είναι ήπια ενώ έχει βαρύτερη κλινική εικόνα σε ανοσοκατασταλμένους ασθενείς. Μπορεί να προσβάλλει όλες τις ηλικίες αλλά κυρίως τα παιδιά. Επιδημίες σημειώνονται κυρίως στο τέλος του χειμώνα, την άνοιξη και στην αρχή του καλοκαιριού.
Παθογόνος δράση
Κυρίως προκαλεί λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού (επιπεφυκίτιδα, αμυγδαλίτιδα, ωτίτιδα ή και λαρυγγίτιδα). Σπανιότερα, κυρίως σε νεογνά και βρέφη μπορεί να προκαλέσει βρογχιολίτιδα ή πνευμονία, ενώ αποτελεί τη 2η κατά σειρά αιτία ιογενούς γαστρεντερίτιδας στα παιδιά μετά τον Rotavirus (κύριοι υπότυποι 40,41). Ακόμη πιο σπάνια ενοχοποιείται για μηνιγγίτιδα, εγκεφαλίτιδα ακόμα και αιμορραγική κυστίτιδα.
Δομή
Είναι ιός μεσαίου μέγεθος (90-100 nm) που δεν περικλείεται από φάκελο. Έχει νουκλεοκαψίδιο με εικοσαεδρική δομή και το γενετικό του υλικό αποτελείται από διπλής έλικας DNA. Έχει 12 γλυκοπρωτεΐνες (fibers) που του προσδίδουν την προσκολλητική του ικανότητα.
Ταξινόμηση – Παθογόνος δράση
Yπάρχουν 57 αποδεκτοί τύποι ανθρώπινων αδενοϊών (HAdV-1 – 57) ταξινομημένοι σε 7 είδη (Human adenovirus A to G):
A: 12, 18, 31
B: 3, 7, 11, 14, 16, 21, 34, 35, 50, 55
C: 1, 2, 5, 6, 57
D: 8, 9, 10, 13, 15, 17, 19, 20, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 32, 33, 36, 37, 38, 39, 42, 43, 44, 45, 46, 47, 48, 49, 51, 53, 54, 56
E: 4
F: 40, 41
G: 52
Διαφορετικοί τύποι/ορότυποι ενοχοποιούνται για διάφορες παθήσεις, όπως:
- παθήσεις αναπνευστικού (κυρίως HAdV-B and C)
- επιπεφυκίτις (HAdV-B and D)
- γαστρεντερίτις (HAdV-F types 40, 41, HAdV-G type 52)
Τρόποι μετάδοσης
Όπως και ο ιός Rota έτσι και ο αδενοϊός μεταδίδεται εύκολα μέσω των μολυσμένων χεριών και της επαφής με οποιαδήποτε μολυσμένη με τον ιό επιφάνεια ή αντικείμενο ακόμα και με το μολυσμένο νερό. Αποβάλλεται στο περιβάλλον από τα κόπρανα του πάσχοντος ατόμου.
Γαστρεντερίτις-συμπτώματα
Ο χρόνος επώασης είναι 8-10 ημέρες. Το κύριο σύμπτωμα είναι η διάρροια που διαρκεί 7-8 ημέρες περίπου. Έμετος ήπιας μορφής συνήθως εμφανίζεται 1-2 ημέρες μετά τη διάρροια σε 80% των περιπτώσεων και διαρκεί το πολύ 1-2 ημέρες. Πυρετός (διάρκειας 2-3 ημερών) εμφανίζεται στο 40-90% των περιπτώσεων.
Σοβαρής μορφής αφυδάτωση είναι σπάνια.
Πρόληψη
Tα μέτρα προφύλαξης είναι τα γενικότερα μέτρα υγιεινής, δηλαδή, αποφυγή επαφής με τα σταγονίδια των εκκρίσεων του πάσχοντος, καλό πλύσιμο των χεριών, απολύμανση των δυνητικά μολυσμένων επιφανειών. Επίσης, θα πρέπει να απολυμαίνεται το νερό στις πισίνες κοινής χρήσης, ενώ για την αποφυγή ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων θα πρέπει το προσωπικό να κάνει χρήση προστατευτικού ιματισμού.
Θεραπεία
Σε αντίθεση με τον ιό Rota δεν υπάρχει εμβόλιο που να εφαρμόζεται σε ρουτίνα. Η αγωγή είναι συμπτωματική με
- χορήγηση αντιπυρετικών
- αναπλήρωση υγρών και ηλεκτρολυτών και
- αποφυγή της στενής επαφής των πασχόντων με άτομα σε ανοσοκαταστολή.
Νorovirus
Επιδημιολογία
Ο ιός Noro είναι η πιο συχνή αιτία (60-95%) επιδημιών οξείας μη βακτηριακής γαστρεντερίτιδας των ενηλίκων παγκοσμίως. Αποτελεί μία από τις πιο συχνές αιτίες σποραδικών περιπτώσεων οξείας λοιμώδους γαστρεντερίτιδας, ενώ είναι αιτία του 50% των τροφιμογενών επιδημιών στις ΗΠΑ. Σχεδόν το 20% των ενηλίκων που προσέρχονται στον γιατρό με συμπτώματα οξείας γαστρεντερίτιδας πάσχουν από τον ιό Noro. Προσβάλλει περίπου 265εκ. και προκαλεί >200.000 θανάτους ετησίως (ευπαθείς ομάδες, και πληθυσμοί σε αναπτυσσόμενες χώρες). Περίπου το 7%-9% των βρεφών και μικρών παιδιών (έως 3 ετών) προσβάλλονται ετησίως από τον ιό.
Χαρακτηριστική είναι η ταχύτατη μετάδοση της νόσου, ενώ επιδημίες αναφέρονται σε κλειστές ή μερικώς κλειστές κοινότητες (στρατόπεδα, σχολεία, νοσοκομεία, κρουαζιερόπλοια).
Ο επιπολασμός αυξάνεται τους χειμερινούς μήνες και η ανοσία που καταλείπει ο ιός είναι ατελής και προσωρινή.
Ταξινόμηση – δομή
Ο ιός ανήκει στην οικογένεια Caliciviridae και η δομή του αποτελείται από βίριο χωρίς έλυτρο, απλής έλικας RNA (7,5 Kpb) και διαμέτρου 27-38nm.
Tαξινομείται σε 5 γονιδιακές ομάδες (GI,GII,GIII,GIV,GV).
Τα στελέχη που προσβάλλουν τον άνθρωπο ανήκουν πιο συχνά στις ομάδες GI και GII.
Ο ιός είναι εξαιρετικά μολυσματικός: αρκούν λιγότερα από 20 σωματίδια για να προκαλέσουν νόσο, ο χρόνος επώασης είναι πολύ μικρός (6-48 h), ενώ τα συμπτώματα διαρκούν λιγότερο από 3 ημέρες.
Συνήθως είναι αυτοϊάσιμη νόσος
Κλινική διάγνωση
Για τη διάγνωση χρησιμοποιούνται τα κριτήρια Kaplan* σύμφωνα με τα οποία θα πρέπει:
- Οι κ/α κοπράνων να είναι αρνητικές για εντεροπαθογόνα βακτηρίδια
- Η παρασιτολογική εξέταση να είναι αρνητική
- Το 50% των κλινικών περιστατικών αναφέρουν εμέτους ως κύριο σύμπτωμα της νόσου
- Μέσος όρος επώασης της νόσου μεταξύ 24-48 h
- Μέσος όρος διάρκειας των συμπτωμάτων μεταξύ 12-60 h
*Kaplan JE, Feldman R, Campbell DS, Lookabaugh C, Gary GW. The frequency of a Norwalk-like pattern of illness in outbreaks of acute gastroenteritis. AmJPublicHealth. 1982;72(12):1329-1332.
Ομάδες υψηλού κινδύνου
Στις ομάδες που κινδυνεύουν περισσότερο από σοβαρή λοίμωξη με norovirus είναι:
1. Άτομα >65 ετών, ειδικά οι νοσηλευόμενοι
2. Kαρδιολογικοί ασθενείς
3. Ασθενείς με ανοσοκαταστολή (AIDS, μεταμοσχευμένοι)
4. Μικρά παιδιά
Τρόποι μετάδοσης
O ιός μεταδίδεται πολύ εύκολα από:
1) Τρόφιμα, όπως οστρακοειδή, αλλαντικά, σαλάτες κλπ (2/3 των τροφιμογενών δηλητηριάσεων)
2) Μολυσμένα ύδατα
3) Μολυσμένες επιφάνειες
4) Άμεση επαφή μεταξύ των ατόμων (αερογενής μεταφορά από τα σταγονίδια)
Πρόληψη
Η πρόληψη βασίζεται στην καλή υγιεινή των χεριών – πλύσιμο με άφθονο σαπούνι και νερό και χρήση ειδικών απολυμαντικά υγρών ιδιαίτερα από το υγειονομικό προσωπικό και από τα άτομα που παρασκευάζουν τρόφιμα. Θα πρέπει να αποφεύγεται η άμεση επαφή με εκκρίσεις και απεκκρίματα των πασχόντων, ενώ τα πάσχοντα άτομα που παρασκευάζουν ή έρχονται σε επαφή με τρόφιμα και εμφάνισαν κλινικά σημεία οξείας γαστρεντερίτιδας** θα πρέπει να απομακρύνονται από την εργασία τους μέχρι την παρέλευση τουλάχιστον 48h από την ύφεση των συμπτωμάτων.
Κατά τη διάρκεια επιδημιών θα πρέπει να αποφεύγεται η επαφή των πασχόντων τουλάχιστον μέχρι 48h από την αποδρομή των συμπτωμάτων με ευαίσθητα-ανοσοκατασταλμένα άτομα, όπως επίσης και ο συγχνωτισμός (κοινωνικές εκδηλώσεις κ.λ.π.) κατά τη διάρκεια επιδημίας.
**http://www.fda.gov/Food/FoodSafety/RetailFoodProtection/FoodCode/default.htm
CDC-Guideline for the Prevention and Control of Norovirus Gastroenteritis Outbreaks in Healthcare Settings (2011)