Όλες οι ασθένειες προέρχονται από το έντερο.
– Ιπποκράτης 460-370 Π.Χ.
Ο Ιπποκράτης το έλεγε αυτό πρίν από περισσότερα από 2.000 χρόνια, αλλά εμείς τώρα μόλις κατανοούμε το πόσο δίκιο είχε. Και όχι μόνο ο Ιπποκράτης, αλλά και ένα παλιό ρητό αιώνες πιο πρίν τόσο της Παραδοσιακής Κινέζικης Ιατρικής (TCM) αλλά και της Aγιουβερδικής ιατρικής της Ινδίας, έλεγε ότι
“Η ρίζα της καλής και της κακής υγείας κατοικεί στο έντερο”.
Κάθε 10 χρόνια οι επιστήμονες προσπαθούν να εξηγήσουν το ανεξήγητο. Προσπαθούν να βρουν μία κοινή αιτία για τις χρόνιες παθήσεις, όπως τα αυτοάνοσα νοσήματα, τη γένεση των οποίων δεν μπορούν να εξηγήσουν διαφορετικά. Παλαιότερα ήταν οι ελεύθερες ρίζες, ακολούθησε η θεωρία των φλεγμονών και τώρα ήρθε η ώρα για το διαρρέον έντερο ή leaky gut στα αγγλικά.
Η ανατομία ενός εντέρου: Το έντερο του ανθρώπου αποτελεί τη μεγαλύτερη επιφάνεια του σώματος που στην πραγματικότητα είναι το σύνορο ανάμεσα στο εξωτερικό περιβάλλον και τον οργανισμό. Δισεκατομμύρια κύτταρα κολλημένα το ένα κοντά στο άλλο, συνθέτουν την επιφάνεια του τόσο σημαντικού αυτού οργάνου και έχουν διπλό ρόλο: Πρώτον επιτρέπουν τη δίοδο ωφέλιμων θρεπτικών συστατικών προς το αίμα και τα λοιπά όργανα του σώματος, και δεύτερον απαγορεύουν σε τοξίνες και βλαβερά σωματίδια να το διαπεράσουν και να επιτεθούν στα υγιή κύτταρα.
Οι έρευνες κατά τις τελευταίες δύο δεκαετίες έχουν αποκαλύψει ότι η υγεία του εντέρου είναι κρίσιμης σημασίας για τη γενική υγεία, και ότι ένα νοσηρό έντερο συμβάλλει σε ένα ευρύ φάσμα ασθενειών όπως ο διαβήτης, η παχυσαρκία, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, ο αυτισμός, διαταραχή φάσματος, η κατάθλιψη και το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης.
Στην πραγματικότητα, πολλοί ερευνητές, πιστεύουν ότι η υποστήριξη της υγείας του εντέρου και η αποκατάσταση της ακεραιότητας του εντερικού φραγμού θα είναι ένας από τους πιο σημαντικούς στόχους της ιατρικής του 21ου αιώνα.
Υπάρχουν δύο στενά συνδεδεμένες μεταβλητές που καθορίζουν την υγεία του εντέρου μας: η εντερική μικροχλωρίδα, ή «εντερική χλωρίδα», και το φράγμα του εντέρου. Ας συζητήσουμε για το κάθε ένα από αυτά με τη σειρά τους.
Η χλωρίδα του εντέρου: ένας υγιής κήπος χρειάζεται υγιές έδαφος.
Το έντερο μας είναι το σπίτι σε περίπου 100,000,000,000,000 (100,000,000,000,000) μικροοργανισμούς. Αυτός είναι ένα τόσο μεγάλος αριθμός για τον ανθρώπινο εγκέφαλό μας, που δεν μπορεί να τον κατανοήσει πραγματικά. Ένα λογαριασμός τρισεκατομμυρίων δολαρίων, αν θέλαμε να τον απλώσουμε από την μια άκρη έως την άλλη, θα εκτεινόταν από τη γη στον ήλιο – και πάλι –πίσω στην γή.
Κάντε το αυτό επι 100 φορές και θα αρχίσετε να έχετε μια τουλάχιστον ασαφή ιδέα για το πόσο είναι τα 100 τρισεκατομμύρια.
Το ανθρώπινο έντερο περιέχει 10 φορές περισσότερα βακτήρια από όλα τα ανθρώπινα κύτταρα, που βρίσκονται σε ολόκληρο το σώμα, με πάνω από 400 γνωστά ποικίλα είδη βακτηρίων. Στην πραγματικότητα, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είμαστε περισσότερο βακτήρια από ό, τι άνθρωποι. Σκεφτείτε το ένα για ένα λεπτό.
Έχουμε μόλις πρόσφατα αρχίσει να κατανοούμε την έκταση του ρόλου της χλωρίδας του εντέρου στην ανθρώπινη υγεία και στην ασθένεια. Μεταξύ άλλων, η χλωρίδα του εντέρου προωθεί την κανονική γαστρεντερική λειτουργία, παρέχει προστασία από τις μολύνσεις, ρυθμίζει το μεταβολισμό και συμβάλλει σε περισσότερο από 75% του ανοσοποιητικού μας συστήματος.
Η απορρυθμισμένη χλωρίδα του εντέρου έχει συνδεθεί με ασθένειες που κυμαίνονται από αυτισμό και κατάθλιψη εως αυτοάνοσες παθήσεις όπως, η ασθένεια φλεγμονώδους εντέρου, η Hashimoto και ο διαβήτης τύπου 1. Δυστυχώς, πολλά χαρακτηριστικά του σύγχρονου τρόπου ζωής συμβάλλουν άμεσα στην ανθυγιεινή χλωρίδα του εντέρου:
Τα αντιβιοτικά και άλλα φάρμακα, όπως τα αντισυλληπτικά και τα ΜΣΑΦ. (μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα)
Οι δίαιτες με υψηλή περιεκτικότητα σε επεξεργασμένους υδατάνθρακες, ζάχαρη και τα επεξεργασμένα τρόφιμα.
Δίαιτες χαμηλές σε τρόφιμα, τα οποία έχουν υποστεί ζύμωση. Κεφίρ, γιαούρτι, τουρσιά.
Χρόνιο στρες
Χρόνιες λοιμώξεις
Ειδικότερα για τα αντιβιοτικά:
Τα αντιβιοτικά είναι ιδιαίτερα επιβλαβή για την χλωρίδα του εντέρου. Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι η χρήση αντιβιοτικών προκαλεί μια βαθιά και ταχεία απώλεια της ποικιλομορφίας και μια αλλαγή στη σύνθεση της χλωρίδας του εντέρου. Εξού και οι μυκητιάσεις, μετά την λήψη αντιβιοτικών.Η ποικιλομορφία αυτή δεν ανακτάται μετά από χρήση αντιβιοτικών χωρίς παρέμβαση. Αυτός είναι και ο λόγος που σε άλλες χώρες τα αντιβιοτικά λαμβάνονται πάντα με προβιοτικά.
Γνωρίζουμε επίσης ότι τα βρέφη που δεν θηλάζουν και έχουν γεννηθεί από μητέρες με κακή εντερική χλωρίδα είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν ανθυγιεινά βακτήρια του εντέρου, και ότι από αυτές τις διαφορές της εντερικής χλωρίδας, μπορούμε να προβλέψουμε αν κάποιος θα είναι υπέρβαρος, η πρόκειται να αποκτήσει διαβήτη, έκζεμα / ψωρίαση, ακόμα και κατάθλιψη,όπως και άλλα προβλήματα υγείας στο μέλλον.
Το φράγμα του εντέρου: ο θυρωρός που αποφασίζει τι περνάει και τι μένει έξω.
Το έντερο είναι ένας κοίλος σωλήνας, μέρος του πεπτικού σωλήνα, που ξεκινάει από το στόμα και φθάνει έως τον πρωκτό. Οτιδήποτε πηγαίνει στο στόμα και δε χωνεύεται θα βγεί αμέσως έξω από το άλλο άκρο. Αυτή είναι, στην πραγματικότητα, μία από τις πιο σημαντικές λειτουργίες του εντέρου: να αποτρέψει τις ξένες ουσίες από την είσοδο τους στο σώμα.
Όταν ο εντερικός φραγμός γίνεται διαπερατός (δηλαδή, έχουμε » το σύνδρομο διαρρέοντος εντέρου»), μεγάλα μόρια άπεπτης στην ουσία πρωτεΐνης διαφεύγουν στην κυκλοφορία του αίματος. Δεδομένου ότι αυτές οι πρωτεΐνες δεν ανήκουν και δε χρησιμεύουν πουθενά εκτός του εντέρου, το σώμα αντιδρά με μια ανοσολογική απόκριση και επιτίθεται σε αυτά τα ξένα μόρια.
ΔΙΑΡΡΕΟΝ ΕΝΤΕΡΟ
Η θεωρία του διαρρέοντος εντέρου: Ένα σύνολο παραγόντων, όπως τα φάρμακα, το στρες, το αλκοόλ, η κακή διατροφή και άλλα, καταφέρνουν να διαταράξουν την ισορροπία των κυττάρων του εντέρου δημιουργώντας μικροσκοπικά περάσματα ανάμεσα σε αυτά. Τα περάσματα αυτά χρησιμοποιούν οι τοξίνες, διάφορες άλλες ουσίες των τροφών καθώς και τα βακτήρια που ζουν στο έντερο για να εισβάλουν στον οργανισμό και να του προξενήσουν ένα σύνολο από προβλήματα.
Υπάρχει έστω και μικρή δόση αλήθειας: Τα τελευταία 6 με 7 χρόνια τα επιστημονικά περιοδικά έχουν κατακλυστεί από μελέτες που διερευνούν εάν η καρδιακή ανεπάρκεια, το άσθμα, ο διαβήτης, η νόσος του Chron, ο καρκίνος, οι ημικρανίες, οι παθήσεις του συκωτιού και άλλες πολλές καταστάσεις έχουν όλες την αιτία τους στα διαρρέουν έντερο. Μπορεί ένα μόνο πέρασμα να βλάψει τόσο τον οργανισμό; Οι περισσότερες μελέτες δεν μπορούν με βεβαιότητα να περιγράψουν πώς ένα μόνο μονοπάτι καταλήγει σε τόσα πολλά διαφορετικά προβλήματα.
Η φράση «διαρρέον έντερο» χρησιμοποιείται και περιορίζεται στις εξωτερικές παρυφές της ιατρικής, που χρησιμοποιούνται από τους εναλλακτικούς επαγγελματίες με τίτλους όπως DC, ND L.Ac μετά τα ονόματά τους. Οι συμβατικοί ερευνητές και οι γιατροί αρχικά χλεύαζαν την ιδέα ότι ένα διαρρέον έντερο συμβάλλει στα αυτοάνοσα προβλήματα, αλλά τώρα μασάνε πλέον τα λόγια τους.
Έχει αποδειχθεί επανειλημμένα σε αρκετές καλά σχεδιασμένες μελέτες, ότι η ακεραιότητα του εντερικού φραγμού είναι ένας σημαντικός παράγοντας για τα αυτοάνοσα νοσήματα. Στην πραγματικότητα, οι εμπειρογνώμονες στη βιολογία των βλεννογόνων, όπως Alessio Fasano -Ιταλός ερευνητής της παιδιατρικής γαστρεντερολογίας – πιστεύουν ότι, το διαρρέον έντερο αποτελεί προϋπόθεση για την ανάπτυξη οποιουδήποτε αυτοάνοσου. Ο τελευταίος σε μία μελέτη που δημοσίευσε το 2010 υποστήριξε πως όλες οι αυτοάνοσες παθήσεις, από τη ρευματοειδή αρθρίτιδα μέχρι το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, έχουν 3 κοινά χαρακτηριστικά:
Γενετική προδιάθεση.
Λανθασμένη ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος.
Αυξημένη διαπερατότητα του εντέρου (διαρρέον έντερο).
Υπάρχουν όλο και περισσότερες ενδείξεις ότι η αυξημένη εντερική διαπερατότητα παίζει παθογόνο ρόλο σε διάφορες αυτοάνοσες ασθένειες, συμπεριλαμβανομένων της κοιλιοκάκης και του διαβήτη τύπου 1. Επομένως, υποθέτουμε ότι εκτός από τους γενετικούς και τους περιβαλλοντικούς παράγοντες, η απώλεια της λειτουργίας του εντερικού φραγμού είναι αναγκαία για να αναπτυχθεί κάποιο αυτοάνοσο.
Αυτή η νέα θεωρία υποστηρίζει, ότι ο εντερικός φραγμός καθορίζει σε μεγάλο βαθμό, εάν ανεχόμαστε τοξικές ουσίες που καταναλώνουμε από το περιβάλλον. εάν το σώμα μας θα αντιδράσει σε αυτές. Η παραβίαση του εντερικού φραγμού (η οποία είναι δυνατή μόνο με ένα «διαρρέον έντερο») από τις τοξίνες των τροφίμων, όπως τη γλουτένη και τις χημικές ουσίες -όπως το αρσενικό ή BPA- προκαλεί ανοσολογική απόκριση η οποία επηρεάζει όχι μόνο το ίδιο το έντερο, αλλά και άλλα όργανα και ιστούς. Αυτά περιλαμβάνουν το σκελετικό σύστημα, το πάγκρεας, τα νεφρά, το ήπαρ και τον εγκέφαλο.
Αυτό είναι ένα κρίσιμο σημείο για να καταλάβουμε: δεν είναι ανάγκη να υπάρχουν συμπτώματα για να έχετε διαρρέον έντερο.
Το διαρρέον έντερο μπορεί να εκδηλωθεί ως δερματικά προβλήματα, όπως έκζεμα ή ψωρίαση, καρδιακή ανεπάρκεια, αυτοάνοσες καταστάσεις που επηρεάζουν το θυρεοειδή (Hashimoto) ή τις αρθρώσεις (ρευματοειδής αρθρίτιδα), ψυχική ασθένεια, διαταραχές όπως του αυτισμού, κατάθλιψη και πολλά άλλα.
Οι ερευνητές έχουν εντοπίσει μια πρωτεΐνη που ονομάζεται zoνουλίνη που αυξάνει την εντερική διαπερατότητα σε ανθρώπους και άλλα ζώα. Αυτό οδήγησε σε μια έρευνα της ιατρικής βιβλιογραφίας για ασθένειες που χαρακτηρίζονται από αυξημένη εντερική διαπερατότητα (διαρρέον έντερο). Φανταστείτε την έκπληξή τους, όταν οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι πολλές, αν όχι οι περισσότερες, αυτοάνοσες ασθένειες – όπως κοιλιοκάκη, διαβήτης τύπου 1, σκλήρυνση κατά πλάκας, η ρευματοειδής αρθρίτιδα και η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου – χαρακτηρίζονται από αφύσικα υψηλά επίπεδα της και zονουλίνης και του διαρρέοντος εντέρου. Στην πραγματικότητα, οι ερευνητές έχουν βρει ότι μπορούν να προκαλέσουν διαβήτη τύπου 1 σχεδόν αμέσως σε ζώα μετά την έκθεσή τους σε zoνουλίνη.
Προκαλούν διαρρέον έντερο, και αρχίζει η παραγωγή αντισωμάτων στα κύτταρα των νησιδίων – τα οποία είναι υπεύθυνα για την έκρριση της ινσουλίνης.
Ειδικότερα ο ερευνητής Fassano αναλύει τη θεωρία του ως εξής: Το σώμα παράγει μία πρωτεΐνη, τη ζονουλίνη (zonulin), η οποία κλειδώνει και ξεκλειδώνει τα περάσματα ανάμεσα στα κύτταρα του εντέρου. Η υπερπαραγωγή ζονουλίνης από τον οργανισμό έχει σαν αποτέλεσμα περισσότερα περάσματα να ανοίγουν. Παρότι δεν γνωρίζουμε επακριβώς ποιοι παράγοντες αυξάνουν τα επίπεδα της πρωτεΐνης αυτής φαίνεται πως η έλλειψη ισορροπίας των καλών βακτηρίων στο έντερο, αλλά και η διάσημη πλέον γλουτένη είναι μερικοί από αυτούς.
Βήμα 1: Μην τρώτε τοξίνες. Ενας από τους κύριους λόγους που δεν πρέπει να τρώμε το σιτάρι και άλλα σιτηρά που περιέχουν γλουτένη είναι ότι περιέχουν μια πρωτεΐνη που ονομάζεται γλιαδίνη, η οποία έχει αποδειχθεί ότι αυξάνει την παραγωγή ζονουλίνης και, επομένως, συμβάλλουν άμεσα στο διαρρέον έντερο.
ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΔΙΑΡΡΟΗ ΕΝΤΕΡΟΥ
Αλλά τι άλλο μπορεί να προκαλέσει διαρροή του εντέρου; Εν ολίγοις, τα ίδια πράγματα που ανέφερα παραπάνω ότι καταστρέφουν την χλωρίδα του εντέρου μας:
κακή διατροφή, φάρμακα (αντιβιοτικά, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, στεροειδή, τα αντιόξινα, κλπ.), οι λοιμώξεις, το στρες, ορμονικές διαταραχές, καθώς και νευρολογικές παθήσεις (εγκεφαλικό τραύμα, εγκεφαλικό επεισόδιο και νευροεκφυλισμός). Διαρρέον έντερο = κουρασμένοι, φλεγμονή και κατάθλιψη. Εδώ είναι το πακέτο.
Διαρρέον έντερο και κακή εντερική χλωρίδα είναι κοινά λόγω του σύγχρονου τρόπου ζωής.
Εάν έχετε ένα διαρρέον έντερο, έχετε πιθανώς κακή εντερική χλωρίδα, και το αντίστροφο. Και όταν είναι μειωμένη η εντερική χλωρίδα σας και το φράγμα του εντέρου, θα υπάρξει φλεγμονή. Αυτή η συστηματική φλεγμονώδης απόκριση οδηγεί στη συνέχεια στην ανάπτυξη της αυτοάνοσου. Και ενώ το διαρρέον έντερο και η κακή χλωρίδα του εντέρου μπορεί να εκδηλωθεί ως πρόβλημα του πεπτικού συστήματος, σε πολλούς ανθρώπους δεν γίνεται αυτό.
Αντ ‘αυτού εμφανίζεται ως προβλήματα τόσο διαφορετικά όπως η καρδιακή ανεπάρκεια, η κατάθλιψη, η ομίχλη εγκεφάλου, έκζεμα / ψωρίαση και άλλες δερματικές καταστάσεις, επίσης μπορεί να εμφανιστεί σαν μεταβολικά προβλήματα, όπως η παχυσαρκία και ο διαβήτης, οι αλλεργίες, το άσθμα και άλλες αυτοάνοσες ασθένειες.
Σύμφωνα με τη Δρ Νατάσα Campbell-McBride νευρολόγος της οποίας το παιδί της ανέπτυξε αυτισμό το ΕντεροΨυχολογικό Σύνδρομο (σύνδρομο GAP) αναλύεται ως ακολούθως:
Τα πιο συνηθισμένα παθογόνα μικρόβια που υπεραναπτύσσονται στο πεπτικό σύστημα των παιδιών και των ενηλίκων με νευροψυχιατρικές παθήσεις είναι ζυμομύκητες, ιδίως τα είδη Candida.Οι ζυμομύκητες διασπούν τους υδατάνθρακες, παράγοντας αλκοόλη και σαν υποπροϊον ακεταλδεΰδη. Ας δούμε τι κάνει μια διαρκή έκθεση του σώματος στην αλκοόλη και την ακεταλδεΰδη.
ΕΚΘΕΣΗ Σ Ω ΜΑ Τ Ο Σ ΣΕ Α Λ Κ Ο Ο Λ Η & Α Κ Ε Τ Α Λ Δ Ε Υ Δ Η
Σ Υ Ν Δ Ρ Ο Μ Ο G A P
Ηπατική βλάβη με μειωμένη ικανότητα να αποτοξινώσει τα φάρμακα, ρύπους και άλλες τοξίνες.
Εκφύλιση του παγκρέατος με μειωμένη ικανότητα παραγωγής των παγκρεατικών ενζύμων, που θα επηρεάσει την πέψη.
Μειωμένη ικανότητα του τοιχώματος του στομάχου να παράξει οξύ.
Βλάβες στο ανοσοποιητικό σύστημα.
Εγκεφαλική βλάβη με έλλειψη αυτοελέγχου, διαταραχή συντονισμού, διαταραχή της ανάπτυξης του λόγου, επιθετικότητα, διανοητική καθυστέρηση, απώλεια μνήμης και λήθαργο.
Περιφερική βλάβη των νεύρων με αλλοιωμένες αισθήσεις και μυϊκή αδυναμία.
Άμεση βλάβη των ιστών των μυών με διαταραγμένη ικανότητα συστολλοδιαστολής και μυϊκή αδυναμία.
Διατροφικές ελλείψεις από τις βλαβερές συνέπειες στην πέψη και την απορρόφηση των περισσοτέρων βιταμινών, ανόργανων στοιχείων και αμινοξέων. Ελλείψεις σε βιταμίνες Β και Α είναι ιδιαίτερα συχνές.
Α Ν Τ Ι Μ Ε Τ Ω Π Ι Σ Η ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ
Για να αντιμετωπίσουμε επαρκώς αυτές τις συνθήκες, θα πρέπει να δημιουργήσουμε υγιή χλωρίδα του εντέρου και να αποκαταστήσουμε την ακεραιότητα του εντερικού φραγμού μας. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα εάν έχετε οποιαδήποτε αυτοάνοση νόσο, είτε έχετε πεπτικά προβλήματα είτε όχι.
Πώς να διατηρήσουμε και να αποκαταστήσουμε ενα υγιές έντερο.
Το πιο προφανές πρώτο βήμα για τη διατήρηση ενός υγιούς εντέρου είναι να αποφύγετε όλα τα πράγματα που ανέφερα παραπάνω και τα οποία καταστρέφουν τη χλωρίδα του εντέρου και προκαλούν βλάβη του εντερικού φραγμού. Αλλά φυσικά αυτό δεν είναι πάντα εφικτό, ειδικά στην περίπτωση του χρόνιου στρες και των μολύνσεων. Ούτε έχουμε κανένα έλεγχο για το αν μας είχαν θηλάσει ή αν οι μητέρες μας είχαν υγιή έντερα όταν μας γέννησαν.
Εάν έχετε εκτεθεί σε κάποιον από αυτούς τους παράγοντες, εξακολουθούν να υπάρχουν μέτρα που μπορείτε να ακολουθήσετε για να αποκατασταθεί η χλωρίδα του εντέρου σας:
Αφαιρέστε όλες τις τοξίνες τροφίμων από τη διατροφή σας
Τρώτε άφθονες ίνες.
Δύο ώρες μετά το τελευταίο γεύμα σας καθημερινά, ρίξτε μια κουταλιά της σούπας βιολογικές σταφίδες αναμειγνόντάς τες με μια κουταλιά της σούπας οργανικό σουσάμι. Μασήστε το μίγμα καλά πριν από την κατάποση σε καθημερινή βάση. (ΠΡΟΣΟΧΗ σε όσους στα αποτελέσματα δυσανεξίας αποκλείονται οι συγκεκριμένες τροφές. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας για να κανονίσουμε ΤΕΣΤ ΔΥΣΑΝΕΞΙΑΣ.)
Τρώτε τροφές που έχουν υποστεί ζύμωση, όπως κεφίρ, γιαούρτι, λάχανο τουρσί, ώστε να παίρνετε υψηλής ποιότητας, πολλά είδη προβιοτικών.
Λαμβάνετε υψηλής ποιότητας θαλάσσιου φυτοπλαγκτού, χλωρέλα και σπιρουλίνα.
Εξαλείψετε τυχόν εντερικά παθογόνα (όπως παράσιτα) που μπορεί να υπάρχουν. (Μπορούμε να προγραμματίσουμε συνεδρίες βιοσυντονισμού με ειδικά προγράμματα)
Προσέχουμε πάντα να έχουμε επαρκή Ω3 ΒΑΣΙΚΑ λιπαρά οξέα, ( ονομάζονται βασικά γιατι χωρίς αυτά δεν μπορούμε να ζήσουμε) στην διατροφή μας, γιατί δεν τα παράγει ο οργανισμός μας, αλλά τα παίρνουμε μόνο μεσω της διατροφής μας.
Να πάρετε μέτρα για να διαχειριστείτε το στρες σας.
Στο Κέντρο VIVAMUS με τη Χαρτογράφηση του Οργανισμού, Τεστ Δυσανεξίας και Συνεδρίες Βιοσυντονισμού, μπορούμε να συμβάλλουμε τα μέγιστα.
Μπορείτε να δείτε σχετικά άρθρα στην ιστοσελίδα μας για τη ζονουλίνη καθώς και:
1.https://www.glutenfreesociety.org/dr-fasano-on-leaky-gut-syndrome-and-gluten-sensitivity/
2.http://primaldocs.com/members-blog/zonulin-leaky-gut/
3.https://fytro.wordpress.com/2012/12/12/όλες-οι-ασθένειες-προέρχονται-από-το-έ/Μαριάννα Bιοχημικός Μsc