Περιγραφή της αψιθιάς
Φυτό της Κεντρικής και Νότιας Ευρώπης, η Αψιθιά συναντάται σε ξηρά εδάφη, αιχμηρές πλαγιές και άκρες δρόμων, όπου πολλαπλασιάζεται μόνη της ή καλλιεργείται ακόμη και σε κήπους. Στην Ελλάδα υπάρχουν 7 είδη αυτοφυή, κυρίως σε ορεινές περιοχές της Μακεδονίας, Ηπείρου και Θεσσαλίας. Αναπτύσσεται από σπόρους σε έκταση 30-40 εκ. σε ελαφρύ έδαφος. Τα φύλλα του είναι βαθυπράσινα, στενά και λογχοειδή. Το στέλεχος με φαιόχροες και κοκκινωπές ραβδώσεις, διακλαδίζεται πολύ. Τα άνθη του φυτού με διάμετρο 5 χιλιοστά βγαίνουν αργά το καλοκαίρι σε κυλινδρικές μακριές κεφαλές, τοποθετημένα σε ταξιανθίες (στάχυα) πολύ διακλαδωμένα. Το φυτό φτάνει σε ύψος το 1,5 μέτρο. Συλλέγεται όταν είναι ανθισμένο από Ιούλιο μέχρι Σεπτέμβριο και ξηραίνεται σε σκιά. Τα φυτά μπορούν να συλλέγονται για 4-10 χρόνια. Αν τρίψουμε τα φύλλα του δίνουν ένα έντονο άρωμα αλλά είναι πικρά στη γεύση. Για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες χρησιμοποιούνται η ρίζα, οι ανθοφόροι μίσχοι και τα φύλλα.
Συστατικά
Το αιθέριο έλαιο (μπορνεόλ) που παράγεται από όλο το φυτό περιέχει τουγιόνη, τουγιόλη, προαζουλένη, αρταψίνη και άλλες ενώσεις όπως άλατα καλίου, χλωροφύλλη κλπ. Περιέχει επίσης, πικρές ουσίες, τανίνη, ρητίνη, ινουλίνη, γλουκονικές ουσίες (αψινθίν, ανασιντίν), βιταμίνες Α, Β1, Β2, C κ.α Γενικά, τα κύρια συστατικά του φυτού (η οσμή του οποίου είναι πολύ αρωματική και η γεύση του υπερβολικά πικρή) διαλύονται στο νερό και στο οινόπνευμα.
Αψιθιά: Ιστορία και παράδοση
Η Αψιθιά είναι από τα πιο παλιά γνωστά φαρμακευτικά φυτά. Ο Ιπποκράτης τη χρησιμοποιούσε σε σκόνη ενώ η θεά Άρτεμις της έδωσε το όνομά της, σε αναγνώριση των πολύτιμων ιδιοτήτων της. Η Αρτεμισία αναφέρεται συχνά στον πρώτο μ.Χ. αιώνα στα Ελληνικά και Ρωμαϊκά κείμενα. Αναφέρεται επίσης στην Κινέζικη ιατρική βιβλιογραφία πριν από το 500 μ.Χ. ενώ και σήμερα χρησιμοποιείται στη Μοξαθεραπεία (καύση της αψιθιάς σε σημεία βελονισμού).
Οι Ρωμαίοι τη φύτευαν στις άκρες των δρόμων και οι στρατιώτες τους στις μεγάλες πεζοπορίες, την τοποθετούσαν στα σανδάλια τους για να αντέχουν καλύτερα. Η φήμη ότι το φυτό καταπραΰνει τα πληγωμένα και κουρασμένα πόδια κρατάει μέχρι σήμερα.
Ο Αέτιος τη συνιστούσε κατά των πνευμονικών παθήσεων ενώ ο Planchon θεωρούσε ότι πετύχαινε την καταστροφή των εντερικών σκουληκιών και ο Cazin πίστευε ότι ήταν μοναδικό φάρμακο κατά της χλώρωσης, της αμηνόρροιας, του σκορβούτου, των διαλειπόντων πυρετών, των σπληνικών και ηπατικών εμφράξεων, της υδρωπικίας και της καχεξίας.
Ο Διοσκουρίδης τη σύστηνε να την πίνουν με σέσελη ή με τη νάρδο την Κελτική, κατά της ανορεξίας και των ικτέρων, σε αφέψημα και έκχυμα και σε δόση πολλών φλιτζανιών.
Ο Chameton σύστηνε κρασί της αψιθιάς (αψινθίτη οίνο) σαν αντιπυρετικό, σε δόση 10 δραμιών την ημέρα.
Θεραπευτικές δράσεις και χρήσεις
-Το φυτό δρα ως πικρό τονωτικό, διεγερτικό, νευροτονωτικό και εμμηναγωγό. -Βοηθά την πέψη με την πικρή διέγερση των πεπτικών υγρών και ταυτόχρονα περιέχει ένα άφυσο έλαιο. -χρησιμοποιείται για την ανορεξία, τη αδρανή πέψη και τον υπογάστριο κολικό. -είναι ακόμη, ένα από τα καλύτερα τονωτικά του στομάχου, εναντίον της δυσπεψίας, της γαστραλγίας και των ανεπαρκειών του ήπατος. -έχει βαλσαμώδεις ιδιότητες, αποχρεμπτικές και αντισπασμωδικές (άσθμα, κοκίτης). -έχει ελαφρά αντιπυρετική δράση, αντισηπτική και διουρητική. -σε μέτριες δόσεις αυξάνει την όρεξη, επιταχύνει την κυκλοφορία του αίματος, προκαλεί εκκρίσεις, συντελεί στο αδυνάτισμα και χωνεύει τα λίπη. -κάνει ιδιαίτερα καλό στα αναιμικά και παχύσαρκα άτομα αλλά πρέπει να το αποφεύγουν όσοι έχουν υψηλή αιματική πίεση. -χρησιμοποιείται επίσης για τον σακχαρώδη διαβήτη
Η Αρτεμισία καταπολεμά τα καρκινικά κύτταρα του μαστού
Σύμφωνα με μελέτες που έχουν δημοσιευθεί σε τεύχος του επιστημονικού περιοδικού «Επιστήμες της Ζωής» η artemesinin – ένα παράγωγο του φυτού αρτεμισία – μπορεί να σκοτώσει το 98% των καρκινικών κυττάρων του μαστού (πατήστε για να μεταφερθείτε στο αντίστοιχο άρθρο) σε λίγες ώρες χωρίς να επηρεαστούν τα υγιή κύτταρα. Οι επιστήμονες σε πειράματα τους δοκίμασαν μια συνταγή αρτεμισίας και σιδήρου για την καταστροφή των καρκινικών κυττάρων του μαστού, με άκρως ενθαρρυντικά αποτελέσματα.
Οι ισχυρές αυτές αντικαρκινικές ιδιότητες της αψιθιάς ενεργοποιούνται από τις υψηλότερες συγκεντρώσεις από τα κανονικά επίπεδα σιδήρου των καρκινικών κυττάρων. Στην Ασία,την Αφρική και την Κίνα τα δισκία artemesinin είναι ευρέως γνωστά διότι σε πολλές περιπτώσεις, χρησιμοποιείται επιτυχώς για τη θεραπεία της ελονοσίας, επειδή το παράσιτο έχει υψηλή συγκέντρωση σιδήρου. Τα καρκινικά κύτταρα έχουν – επίσης – υψηλές συγκεντρώσεις σιδήρου, καθώς συχνά απορροφούν τον σίδηρο για να διευκολυνθεί η κυτταρική διαίρεση. (περισσότερα στο άρθρο για την Αρτεμισία και τον Καρκίνο)
Οι επιστήμονες Henry Lai και Narendra Singh του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον στο Σιάτλ εξέτασαν την επίδρασή της artemesinin στα καρκινικά κύτταρα του μαστού και στις εκθέσεις τους που δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό «Επιστήμες της Ζωής» ανέφεραν ότι σχεδόν όλα τα καρκινικά πέθαναν μέσα σε 16 ώρες.
Άλλες χρήσεις
Η Αρτεμισία χρησιμοποιείται για να δώσει γεύση σε διάφορα απεριτίφ και αυτός είναι ένας ευχάριστος τρόπος για να την πιει κάποιος.
Παρασκευή – δοσολογία
Έγχυμα: Ρίχνουμε ένα φλιτζάνι βραστό νερό σε 1-2 κουταλιές του τσαγιού ξηρό βότανο και το αφήνουμε για 10-15 λεπτά. Σουρώνουμε και πίνουμε έως τρεις φορές την ημέρα.
Βάμμα: 1-4 ml βάμματος τρεις φορές την ημέρα. Αφέψημα: 10-30 γρ. σκόνης από τα ξερά φύλλα ή λουλούδια, σε ένα λίτρο νερού, που το χρησιμοποιούμε για επαλείψεις σε διάφορες πληγές. Επίσης, το πίνουμε (διαλύοντας ½ – 2 γρ. σκόνης σε νερό) γιατί είναι εξαιρετικά χωνευτικό και τονωτικό του οργανισμού.
Ενδιαφέροντα
Για την παρασκευή του «Αψινθίτη οίνου» χρησιμοποιούμε 10 δράμια φυτού σε 300 δράμια δυνατού άσπρου κρασιού, για 15 ημέρες ή φύλλα του φυτού (30γραμ.) eau de vie (60 γραμ.) και άσπρο κρασί (1 λίτρο), με κατεργασία για 10 ημέρες και ανακίνηση κάθε τόσο του μπουκαλιού. Ύστερα φιλτράρουμε με διηθητικό χαρτί και παίρνουμε 80-100 γραμ. την ημέρα.
Προφυλάξεις
Η χρήση σε μεγάλες δόσεις για παρατεταμένο χρονικό διάστημα δεν ενδείκνυται, γιατί μπορεί να προκαλέσει δηλητηριάσεις, οι οποίες συνοδεύονται με πέσιμο της πίεσης του αίματος, βραδυκαρδία και αρρυθμία των παλμών της καρδιάς. Το λικέρ της αψιθιάς είναι τοξικό του κεντρικού νευρικού συστήματος. Η παρατεταμένη χρήση του προκαλεί εκφυλισμό των νεύρων, μη επιστρεπτό, για αυτό και το ποτό αυτό έχει απαγορευτεί σε πολλές χώρες. Ο αψεντισμός εκδηλώνεται γενικά με σοβαρές ψυχικές και κινητικές διαταραχές καθώς και με διαταραχές των αισθήσεων, που οδηγούν στην ολική κατάρρευση του ατόμου (ο υπεύθυνος παράγοντας αυτής της κατάστασης είναι το πλούσιο σε θουγιόνη αιθέριο έλαιο του φυτού). Δεν πρέπει να χορηγείται σε γυναίκες που βρίσκονται σε κατάσταση εγκυμοσύνης ή θηλάζουν.
Προσοχή: Το παραπάνω άρθρο έχει ενημερωτικό σκοπό. Πριν χρησιμοποιήσετε οποιαδήποτε συνταγή ή πριν αλλάξετε τις διατροφικές σας συνήθειες, ζητήστε τη γνώμη του κατάλληλου επαγγελματία υγείας ή διατροφολόγου. Εάν λαμβάνετε φαρμακευτική αγωγή, βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχουν παρενέργειες.
Πηγή: http://enallaktikidrasi.com/2016/03/apsiuia-idiothtes-syntages/